ΡΙΚ 0 points: Η επανάληψη μιας αποτυχίας και το τέλος της δημόσιας τηλεόρασης

Μας τέλειωσε και φέτος η Eurovision. Ενα ανώδυνο πανηγυράκι που είναι όμως πρώτης τάξης ευκαιρία για να βρεθούν όλα τα μέλη της παρέας σ' ένα σπίτι και να το διασκεδάσουμε όλοι μας βλέποντας τηλεόραση. Αγαπημένη συνήθεια, δεν την αλλάζω με τίποτα κι ας είναι τα περισσότερα τραγούδια εντελώς απαράδεκτα.
Για την ελληνική και κυπριακή συμμετοχή δεν έχω να πω τίποτα μιας και δεν είναι το αντικείμενο μου, αλλά από προσωπικής απόψεως βρήκα και τα δύο τραγούδια μέτρια έως κακά, με αδιαμφισβήτητο νικητή την Δέσποινα Ολυμπίου. Εκείνος που έβγαλε το τραγούδι «Αν με θυμάσαι» ήταν ή προφήτης ή σεβάσμιο τρολ. Όσον αφορά τους «Κοζα Μόστρα», να το θυμάστε αυτό το όνομα. Γιατί πολύ απλά δεν θα τους ξανακούσετε.

"Don't listen to him! Eurovision can TOTALLY  build your career"

Για τους υπόλοιπους τώρα, η Γερμανία και η Ιταλία πήραν πολύ λιγότερα απ’ όσο άξιζαν τα τραγούδια τους, η μεν πρώτη γιατί  αυτή την στιγμή η παιδεραστία είναι πιο δημοφιλής απ’οτιδήποτε γερμανικό και η δε δεύτερη επειδή δυστυχώς ο κόσμος δεν εκτιμά τραγούδια που δεν έχει ιδέα για ποιο πράγμα μιλάνε. Ασχέτως αν είχε ωραία μουσική, στίχους που δεν ήταν μπούρδες και αξιοπρεπή παρουσίαση. Μιας και είμαστε εδώ, γιατί δεν σκέφτηκε ποτέ κανένας να βάλει υπέρτιτλους;
Η συμμετοχή της Δανίας με έχασε από την στιγμή που η τραγουδίστρια δήλωσε ότι προτιμά στην ζωή της να είναι ξυπόλυτη γιατί  «νοιώθει πιο κοντά στη φύση», αφού το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν το «αισιχτιρ μωρή, που να πατήσεις καμιά σπόντα να πάθεις τέτανο να καταλάβεις γιατί εφευρεθήκαν τα παπούτσια γαμώ τον δαρβινισμό μου μέσα».

I have issues

Τέλος, δεν μπορώ να μην σχολιάσω την ισλανδική συμμετοχή αφού ο τραγουδιστής ήταν διασταύρωση του Thor με τον Αριστο Μοσχοβάκη.

"Μην σταματαααααααααας στον θεό του κεραυνού να δίνεις βοήθειαααααα"

Το θέμα μου όμως σήμερα δεν είναι το κουτσομπολιό για τις συμμετοχές. Το θέμα μου είναι η ετήσια επανάληψη της παταγώδους αποτυχίας του ημικρατικού καναλιού να χειριστεί την επιτυχία του διαγωνισμού και γιατί αυτό είναι προάγγελος του οριστικού τέλους του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας τηλεόρασης.  

*Hits gong for dramatic effect*

Να πούμε κάποια πράγματα για να βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα. Ο τελικός της Eurovision δεν είναι απλά ένα τηλεοπτικό γεγονός. Είναι ΤΟ τηλεοπτικό γεγονός. Στην Κύπρο και στην Ελλάδα είναι εδώ και χρόνια το πιο παρακολουθούμενο τηλεοπτικό πρόγραμμα και κυρίως –κάτι που αφορά πρωτίστως διαφημιστές και μαρκετίστες- είναι πρώτο στην πολυπόθητη ηλικιακή ομάδα των 18-49 ενώ διασταυρώνει μορφωτικό επίπεδο και κοινωνική τάξη. H Eurovision είναι η συλλογική ονείρωξη όλων των καναλαρχών του κόσμου. 

Eurovision: Φέρνει περισσότερο κόσμο μαζί απ' ότι παρτούζα σε άσυλο σεξομανών

Την Παρασκευή ήμουν σε μπυραρία στην παλιά Λευκωσία και συζητώντας με τον μπαρμαν έμαθα κάτι εκπληκτικό. Η νύχτα του τελικού της Eurovision είναι μακράν η πιο ήσυχη της χρονιάς! «Αμα εσιει Champions League τελικό έχουμε παραπάνω γενέτζιες αλλά τες μέρες που εν η Eurovision δεν εσιει πλάσμα» μου είπε και δεν μπορώ να το εξακριβώσω, πολύ απλά γιατί έβλεπα Eurovision!  Το μοναδικό άλλο γεγονός που μπορώ να σκεφτώ που έχει παρόμοια απήχηση στη χώρα που προβάλλεται είναι το αμερικάνικο Superbowl, που οι διαφημίσεις του ειρήσθω εν παρόδω τιμολογούνται στα εκατομμύρια.

«Ο Σητσιμηχλα» ή πώς να κάνεις το χρυσάφι μολύβι

Πως χειρίζεται λοιπόν το ΡΙΚ αυτό το απίστευτο δώρο;  Προσπαθεί με νύχια και με δόντια να το πετάξει. 
Πρώτα απ΄όλα, το ΡΙΚ έχει μια εντελώς ακατανόητη επιμονή να κερδίσει ή να πάει καλά στον διαγωνισμό. Εκεί που η προτεραιότητα του κάθε λογικού τηλεοπτικού στελέχους είναι βεβαίως η μεγιστοποίηση του κέρδους από την διαφήμιση, στο ΡΙΚ  ασχολούνται με τρίχες. Μην βλέπετε τώρα που τους πήραν χαμπάρι και δεν τους αφήνουν αχαλίνωτους να ξοδεύουν όσα θέλουν. Πριν το 2008 η συμμετοχή της Κύπρου έπαιρνε σβάρνα τις ευρωπαϊκές  χώρες για «προώθηση» και τα έξοδα των πολυπληθέστατων αποστολών (ε, να μην πάρουμε και τα παιδιά μας;) τα φόρτωναν στον προϋπολογισμό. Χώρια οι συμβουλάτορες για την εμφάνιση στον διαγωνισμό που αδροπληρώνονταν. 

"Ναι καλέ. Ριχτε δυό βαρέλια στο βάθος και κοπανάτε τα σαν υστερικοί. Δυο χιλιάδες ευρώ please"

Προσέξτε όμως: Χρειάζεται η Κύπρος να διατηρήσει μια άλφα καλή εμφάνιση, για να διατηρήσει το κοινό του ο διαγωνισμός. Στο ΡΙΚ το είχαν γαμήσει όμως εντελώς.
 Εσχάτως αποφάσισαν ότι είναι καλή ιδέα να συμφιλιωθούν με τον 21ο αιώνα και προχώρησαν με την προφανή λύση. Άφησαν δισκογραφική εταιρεία να επιλέξει τραγούδι και διαγωνιζόμενο και να επωμισθούν πλήρως τα έξοδα προώθησης. Αποτέλεσμα ήταν το «La la love» της Ηβης Αδάμου.

Το δεύτερο καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν των Κοκκινοχωριών

Φέτος νομίζω δεν ενδιαφέρθηκε κανένας, εξ’ ου και η Ολυμπιου αλλά θα σας γελάσω.
Και στο εγχώριο μέτωπο; Το Τμήμα Διαφήμισης του ΡΙΚ απλά ανέβαζε λίγο τις χρεώσεις για τις διαφημίσεις και περίμενε την EBU να τους στείλει τα slot για να ξέρουν που να χωρέσουν την κάθε μια. Αυτάαααα. Άνευ σχεδίου, άνευ σωστού προγραμματισμού και κυρίως άνευ φαντασίας.
Μιλώντας για παντελή έλλειψη φαντασίας, είδατε εκείνο το αφιέρωμα του Λούκα Χάματσου για τα βίντεοκλιπ; Νομίζω είναι το πιο πρόχειρο πράγμα που είδα στην τηλεόραση τελευταία, συμπεριλαμβανομένου της επιστροφής της Πόπης και της Αντζελας στον Extra. Θα εκπλαγώ ιδιαίτερα εάν τα μαντήλια που άλλαζε ο Χάματσος δεν κόστιζαν περισσότερο από την όλη παραγωγή.

Pictured: NOT the worst thing on TV

Που είναι η φαντασία; Που είναι το έξτρα βήμα; Το ΡΙΚ βρίσκεται μέσα σε χρυσωρυχείο και αντί κασμά χρησιμοποιεί κουτάλι.

Off the top of my head

Ορίστε κάποιες ιδέες που είναι εντελώς πρόχειρες. Γιατί δεν διοργανώνεται «Εβδομάδα Eurovision"; Ο κόσμος ψοφά για τέτοια πράγματα και η τηλεθέαση είναι δεδομένη! Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο είναι οι μέρες του διαγωνισμού. Γιατί το ΡΙΚ να μην προγραμματίσει ειδικές εκπομπές την Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή; Αυτόματα έτσι αυξάνεται ο διαθέσιμος χρόνος για διαφήμιση στο διπλάσιο! Από υλικό δόξα σοι! Παρασκήνια των ημιτελικών, συμμετοχές που ξεχώρισαν, αναδρομή σε παλιότερες Eurovision, καλεσμένοι στο στούντιο παλαιότεροι συμμετέχοντες και δεν συμμαζεύεται. Και το καλύτερο; Όλα αυτά Δ-Ω-Ρ-Ε-Α-Ν! H EBU παραχωρεί τα πνευματικά δικαιώματα στους κατά τόπους τηλεοπτικούς σταθμούς για να κάνουν ότι θέλουν! 
Άσε που θα ποδοπατιούνται οι χορηγοί. Μπορώ να κλείσω για χορηγό σ’ αυτές τις εκπομπές την Pizza Hut ακόμα κι αν πήγαινα στο ραντεβού μόνο με κόκκινο λαμέ στρινγκ και μια επιγραφή που να λέει «Ο Κωστής που τα γκάζια».

Εχει κανένας μαρκαδόρο; Im halfway there

Ρίχνεις και κάνα δυό Mac στο πλατώ, πίνεις κι ένα καφεδάκι Starbucks, δροσίζεσαι με Coca-Cola και έχει αρκετά λεφτά από την τοποθέτηση προϊόντος για να χρηματοδοτήσεις και του χρόνου τις εκπομπές. Χωρια οι διαφημίσεις. 
Η παραγωγή των εκπομπών μπορεί να δοθεί και μερικώς σε ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής. Έτσι κι αλλιώς, ότι έχει ψηλή τηλεθέαση στο ΡΙΚ είναι προϊόν εξωτερικής παραγωγής. Εννέα από τις 10 πρώτες θέσεις στους πίνακες της Nielsen ανήκουν στο ΡΙΚ. Δεν τους φταίει κανένας αν δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία τους.
Τώρα που το σκέφτομαι, γιατί να μην δώσουν την επιμέλεια της παραγωγής εξ’ ολοκλήρου στην εταιρεία που γυρίζει τις «Πατάτες»*; Ταλέντο έχουν και ο Λώρης και η παρέα του είναι πρώτης τάξης κράχτες για τις εκπομπές. Άσε που μπορούν να μην τους πληρώσουν σεντ. Να κάνουν μαζί τους συμβόλαιο που να λέει ότι θα πάρουν το 15% από τις διαφημίσεις που θα φέρουν (γιατί θα τους χρεώσουν και την αναζήτηση διαφημίσεων) και οι ιθύνοντες του ΡΙΚ θα γύρουν πίσω στις αναπαυτικές τους καρέκλες και θα δουν το χρήμα να ρέει χωρίς να σηκώσουν το δαχτυλάκι τους. H εταιρεία παραγωγής θα έχει κίνητρο να κάνει όσο καλύτερη δουλειά μπορεί και να φέρει όσες περισσότερες διαφημίσεις μπορεί για να πληρωθούν αδρά αλλά να έχουν και «πάτημα» για να αναλάβουν του χρόνου, το ΡΙΚ θα υπερπολλαπλασιάσει τα έσοδα του χωρίς κανένα κόστος και ο κόσμος θα χαρεί με το αναβαθμισμένο παρεχόμενο προϊόν.

"Αυτη η δουλειά του Διευθυντή Προγραμμάτων είναι πολύ πιο εύκολη απ΄ότι νόμιζα"

Κι αυτά δεν είναι καν καλές ιδέες! Είναι από αυτές που παίρνεις στον creative director όταν σου ζητά εισηγήσεις, για να σου απαντήσει «ωραίες ιδέες αλλά πολύ συνηθισμένες, θέλω κάτι out of the box». 
Η απλότητα των εισηγήσεων μας φέρνει και στην επόμενη ερώτηση: Γιατί δεν είδαμε τέτοιες πρωτοβουλίες από το ΡΙΚ; Η απάντηση βεβαίως είναι και ο λόγος που οι μέρες του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας τηλεόρασης  φτάνουν στο τέλος τους.

Το ασμα των Doors και η μοναδική διέξοδος

Αν και ο κυπραίος είναι γνωστός ως το μοναδικό ον που γνωρίζει τα πάντα, δεν είμαστε πιο έξυπνοι απ΄ εκείνους που ασχολούνται χρόνια με τον διαγωνισμό.Ο λόγος που δεν είδαμε τέτοιες ιδέες, που δεν είδαμε καν οποιαδήποτε προσπάθεια αξιόλογη είναι επειδή το ΡΙΚ έχει μια δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.
 Έστω ότι εσύ έχεις τέτοιες ιδέες και θέλεις να τις εισηγηθείς. Γιατί να μπεις στον κόπο όταν α) εκείνοι που θα έπρεπε να έχουν τις καινοτόμες  εισηγήσεις πολύ απλά δεν ενδιαφέρονται β) θα στοχοποιηθείς ως ο τύπος που θέλει να βάλει περισσότερη δουλειά στους υπαλλήλους και γ) η μοναδική σου ανταμοιβή θα είναι ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη (αφού οι μισθολογικές κλίμακες ορίζουν ακριβώς το πόσα πρέπει να παίρνεις) ενώ θα δεις και τον ανάξιο συνάδελφο σου να παίρνει προαγωγή γιατί όταν εσύ σκοτωνόσουν να κάνεις καλή δουλειά εκείνος έπαιρνε σβάρνα τις κομματικές εκδηλώσεις. 

"Πω πω! Κάτουρο είναι αυτό;! Μουτς μουτς"

Το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι  και την ευθύνη για αυτή την κατάντια φέρουν σχεδόν αποκλειστικά οι εκάστοτε γενικοί διευθυντές. Αν το job description του γενικού του ΡΙΚ ήταν να παρίσταται σε εκδηλώσεις και να βάζει υπογραφή σε συμβόλαια, το κάνω κι εγώ και με το 10% των απολαβών του υφιστάμενου. Απ’ εκεί και πέρα, φέρει ευθύνη το Διοικητικό Συμβούλιο (keyword, διοικητικό) αλλά και το Τμήμα Διαφήμισης και Marketing (που εάν δεν με απατά η μνήμη μου είναι ακέφαλο τα τελευταία δέκα χρόνια επειδή τι να κάνεις τον επικεφαλή της διαφήμισης σε τηλεοπτικό σταθμό; Δεν είναι λες και ζεις από τις διαφημίσεις) που δεν κάνουν τίποτα για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της εποχής.
Ευθύνη όμως έχουν και όσοι ασχολούνται με την Eurovision γενικά. Περισσότερο λόγω της στάσης του «δεν είναι δική μου δουλειά οι διαφημίσεις, ας ασχοληθούν εκείνοι που πληρώνονται» που είναι μεν βάσιμο αλλά εν όψει του χάους, εκείνοι με το περισσότερο φιλότιμο θα πρέπει να κρούσουν τουλάχιστον των κώδωνα.
Μπορεί όμως να συνεχίσει έτσι ο σταθμός; Όπως δείχνουν οι πιο πρόσφατες εξελίξεις, όχι. Τα όργανα άρχισαν ήδη να παίζουν. Ο προϋπολογισμός πρέπει να μειωθεί δραματικά, οι απολύσεις είναι σχεδόν σίγουρες ενώ συζητείται και η τιτάνιων διαστάσεων βλακώδης εισήγηση να καταργηθούν οι εξωτερικές παραγωγές, το μοναδικό πράγμα που αποφέρει έσοδα στο σταθμό. 

"Γιατρε έχω έναν κάλλο. Μπορείτε να μου κόψετε και τα δύο πόδια παρακαλώ;"

Το ΥΠΕΣ συζητά την κατάργηση της μιας ψηφιακής πλατφόρμας, αποδεικνύοντας περίτρανα για ακόμα μια φορά ότι η μοναδική δουλειά που είναι ντροπή είναι ο πολιτικός, ενώ ο Αβέρωφ Νεοφύτου εισηγήθηκε πρόσφατα την αποκοπή των διαφημίσεων. Θέση με την οποία τυγχάνει να συμφωνώ αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Ενώ εγώ είχα στο πίσω μέρος του μυαλού ένα καλύτερο μέλλον για το ΡΙΚ ο κ. Νεοφύτου φαίνεται απλά να εξαργυρώνει χάρες. Το ενδιαφέρον του για το ΡΙΚ είναι τόσο ύποπτο που κανονικά θα έπρεπε να στέκει σε παράταξη μαζί με τον Kevin Spacey.

"Hand me the ads you fuckin cocksucker!"

Υπάρχει λύση όμως για το ΡΙΚ; Ίσως. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι η όποια λύση προκύψει (που να θέλει να εξασφαλίσει βιωσιμότητα και το μέλλον έτσι; Όχι να εξασθενήσει τον σταθμό για να τον αγοράσει ο μεγαλύτερος πλειοδότης) προϋποθέτει ρηξικέλευθα μέτρα. Αρχής γενομένης με την μείωση κατά 30-40% των απολαβών των ψηλά αμειβόμενων, σχέδιο εθελούσιας εξόδου, απόλυση πλεονάζοντος προσωπικού, μείωση της τάξης του 10% για όλους, κατάργηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πλεονεκτημάτων και ούτω καθ΄ εξής. Κι αυτό είναι το καλύτερο σενάριο. Το χειρότερο είναι να οδηγηθεί μεθοδικά το κανάλι σε χρεωκοπία για να γίνει βορά ενός επιχειρηματία που θα απολύσει την επομένη το μισό προσωπικό. 
Τελειώνω με το τραγούδι που ήταν η σπουδαιότερη ευκαιρία που είχαμε για διάκριση στην Eurovision. Ήμασταν πολύ κοντόφθαλμοι τότε, αλλά μπορούμε να επανορθώσουμε το λάθος.

*σ' έκοψα ρε για μαλάκα. Μην ακούσεις καμιά καλή ιδέα, αμέσως να αποδώσεις κίνητρα. Δεν έχω καμία απολύτως σχέση ούτε με τον ηθοποιό ούτε με την εταιρεία παραγωγής. Απλά είναι οι πιο πετυχημένοι τωρα. I call 'em how I see 'em.