Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

10 ταινίες που δεν είδες και θα έπρεπε να δεις (Pt 2)

Όταν μαθαίνει κάποιος ότι γραφω blog για ταινίες, συνήθως είναι τρία τα πράγματα που ρωτά: Ποια πιστεύω ότι είναι η καλύτερη ταινία (λες και υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο για κάτι τέτοιο), ποια είναι η δική μου αγαπημένη ταινία (το "Shawshank Redemption, σε περίπτωση που το είχατε απορία) και τέλος τι ταινία θα πρέπει να δει. Αν και οι πρώτες δύο ερωτήσεις απαντιούνται εύκολα, η τρίτη πάντα με αφήνει λίγο μαλάκα. Δεν έχω ιδέα τι να απαντησω.
Το έχω πει και παλαιότερα ότι υπάρχει μόνο ένα κριτήριο για να αποφανθεί κάποιος αν μια ταινία είναι καλή ή όχι και πάντοτε εξαρτάται από τον καθένα ξεχωριστά. Ταινία την οποία εγώ δεν θα πήγαινα ούτε αν με πλήρωνες για κάποιον μπορεί να είναι σταθμός στη ζωή του και ανάποδα.  Οπως όμως με την εξωτερική ομορφια (που ως γνωστό εξαρτάται από αυτόν/η που την βλέπει) έτσι και με τις ταινίες υπάρχουν κάποιες που μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι είναι καλές. Ταινίες που έχουν την μοναδική ικανότητα να μας εμπλέκουν στην ιστορία τους, να μας κάνουν να νοιαζόμαστε με τους πρωταγωνιστές και να μας προσφέρουν εκείνο που οι αρχαίοι έλληνες ονόμαζαν κάθαρση. Εκείνο το απαράμιλλο συναίσθημα του τέλος ενός ταξιδιού που μας οδήγησε σε μια σύντομη πνευματική νιρβάνα, το αίσθημα ότι αυτό που μόλις είδαμε δεν ήταν απλά δύο ώρες σε μεγάλη ασημένια οθόνη αλλά ένα φάρμακο για την ψυχή.
Μέσα σ΄αυτό το πνεύμα, επανέρχομαι σε ένα παλιότερο post με ταινίες που μπορεί να μην είδατε την πρώτη φορά που ήταν στο σινεμά, που ίσως ακόμα δεν έχετε ξανακούσει ή που μπορεί απλά να μην είχατε χρόνο να δείτε και τις αφήσατε πίσω. Με ταινίες που δεν είδατε και θα θέλατε να δέιτε ασχολήθηκα ξανά, άλλά μιας και αρέσει είπα να το ξαναεπισκεφτώ.
Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, σας παρουσιάζω 10 ταινίες που δεν είδατε και που θα έπρεπε να δείτε, το δεύτερο μέρος.


Lord of War (2005)



Ο λόγος που μπορεί να μην έχετε ξανακούσει γι' αυτή την ταινία είναι επειδή οι εταιρείες διανομής και τα κινηματογραφικά στούντιο της συμπεριφερθήκαν όπως θα συμπεριφέρονταν οι κάτοικοι ενός μεσαιωνικού χωριού σε κάποιον που έχει πανούκλα. Οι δημιουργοί της αναγκαστήκαν να βρούν χρηματοδότηση από το εξωτερικό, το release ήταν περιορισμένο και η διαφημιστική καμπάνια για προώθηση σχεδόν ανύπαρκτη. Ακόμα και η εταιρεία που είχε εξασφαλισμένα τα δικαιώματα για DVD  release τόσο λίγο ενδιαφερόταν, που έβγαλε την ταινία σε λάθος διαστάσεις και αναγκαστηκε να αποζημιώσει τον κόσμο που το αγόρασε. Τι κάνει αυτή την ταινία τόσο εμπρηστική που ακόμα και οι ανθρώποι που μας έδωσαν το "Hostel" δεν τολμούσαν να την αγγίξουν, ρωτάτε; Είναι ίσως ρατσιστική, αντι-αμερικάνική, επικροτεί τον βιασμό ή ίσως έχει σκηνή με τον Μωάμεθ να κάνει όργια με την Κάλι ενώ ο Χριστός κινηματογραφεί; Κανένα από αυτά. Το "Lord of War" απλά διηγείται μια αληθινή ιστορία, το είδος όμως που κάνει τους μεγαλοεπιχειρηματίες που κινούν τα νήματα να κάθονται λίγο πιο άβολα στις δερμάτινες καρέκλες τους. Ασχολείται με το εμπόριο όπλων και πως η αμερικάνικη κυβέρνηση επωφελείται από αυτό.

'Murica


Το "Lord of War" διηγείται την πραγματική ιστορία του ουκρανου εμπόρου όπλων Viktor Bout (στη ταινία το όνομα είναι "Yuri Orlov"), ακολουθώντας την πετυχημένη κινηματογραφική συνταγή του "rise and fall". Ο Yuri είναι ένας φαινομενικά αμοραλιστής έμπορος που δεν ασχολείται με ζητήματα ηθικής και προτιμά να επικεντρώνεται στην πρακτικότητα. Υπάρχει ανά το παγκόσμιο ζήτηση για όπλα και κάποιος πρέπει να την καλύψει. Ο Yuri δεν έχει κανένα ενδοιασμό να πουλήσει όπλα στον οποιοδήποτε, είτε είναι μέλος του διαβόητου RUF στην Αφρική, Βόσνιοι εξτρεμιστές ή μαφιόζοι. Στο κατόπι όμως του "Εμπορου του Θανάτου", όπως έχει ονομαστεί, βρίσκεται ένας ομοσπονδιακός πράκτορας που θέλει πάση θυσία να τον σταματήσει αλλά και η ιδια η συνείδηση του. Ο Yuri αρχίζει να κάνει δεύτερες σκέψεις για το επάγγελμα του όταν βλέπει τα αποτελέσματα της δουλειάς του και την επίδραση που έχει στον μικρότερο αδελφό του.
Ο Nicholas Cage μας θυμίζει γιατί ακόμα διατηρούμε κάποιου είδους ελπίδα ότι μπορεί να επιστρέψει από την άβυσσο στην οποία κατρακυλά η καριέρα του τα τελευταία χρόνια, ο Ethan Hawke ρίχνει ερμηνείες αντάξιες του "Dead Poet Society" και ο frontman των "30 seconds to Mars" Jared Leto αποδεικνύει ότι κάλλιστα μπορεί να αλλάξει επάγγελμα αμα δεί ότι το τραγούδι δεν του βγαίνει. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα opening credits της ταινίας, που είναι κατά την ταπεινή μου άποψη το καλύτερο opening που γυρίστηκε ποτέ.


Instinct (1999)



Μου αρέσει αυτή η ταινία για δύο λόγους. Α) είναι εξαιρετική ταινία και Β) μου δείχνει τι θα μπορούσε ο Cuba Gooding Junior να γίνει εάν είχε ατζέντη που να άξιζε και δεν αποφάσιζε να γίνει "born again Christian". To each its own όμως που λένε και τουλάχιστον ελπίζω ο Gooding να είναι ευτυχισμένος με τις επιλογές του. Ας πάμε στη ταινία όμως.
Ο ανθρωπολόγος Ethan Powell (Anthony Hopkins) βρίσκεται έγκλειστος σ' ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, αντιμέτωπος με κατηγορίες για δολοφονία ενός δασοφύλακα στην Αφρική και τον τραυματισμό άλλων. Ο Powell είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης τα τελευταία δύο χρόνια, ακολουθώντας μια οικογένεια από γορίλλες στην Αφρική. Οταν ένας διακεκριμένος νεαρός ψυχολόγος μαθαίνει για την υπόθεση του Powell (κυρίως για το ότι αρνείται να μιλήσει στον όποιονδήποτε) αναλαμβάνει να διελευκάνει την υπόθεση και να φέρει τον Powell πίσω στον πολιτισμένο κόσμο.
Μια απίστευτα υποτιμημένη ταινία, με ικανότατο καστ και πολύ συγκινητική ιστορία. Μια πραγματεία πάνω στην ανθρώπινη φύση, τους πραγματικούς περιορισμούς μας και το πόσο μακριά θα φτάναμε για εκείνους που αγαπούμε. Δείτε την και μετά να έρθετε να μιλήσουμε για την βροχή!


Brotherhood of the Wolf (2001)




Αυτή είναι η πρώτη από τις δύο γαλλικές ταινίες που βρίσκονται στη λίστα μου. Το "Brotherhood of the Wolf" είναι μια ταινία δράσης και τρόμου, βασισμένη στον θρύλο του "Τέρατος του Γκεβοντάν". Μπορεί να είναι μια καθαρά γαλλική παραγωγή, αλλά ξεχάστε ότι ξέρατε για γαλλικές ταινίες. Το "BotW" έχει τον ρυθμό action blockbuster του Hollywood, στιλιζαρισμένη χορογραφία μαχών σώμα με σώμα, μια επική ιστορία, συγκινητική πλοκή και όλα δεμένα με πρωτόγονο, αταβιστικό φόβο του τέρατος που καραδοκεί σε σκοτεινές γωνιές. Εάν είσαστε φαν των ταινιών δράσης και δεν είδατε το "BotW", δεν ξέρετε τι χάνετε!
Στο έργο βρίσκουμε καταξιωμένους ηθοποιούς όπως τον Vincent Cassel και την Monica Bellucci αλλά την παράσταση κλέβει εύκολα ο Marc Dacascos που παίζει τον νεαρό ιθαγενή Mani.
Και λίγα λόγια για την υπόθεση: Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος στέλνει στην επαρχία του Γκεβοντάν τον ιππότη του Gregoire, που ταξιδεύει πάντα μαζί με τον ιθαγενή φίλο του Mani. Αποστολή τους είναι να διερευνήσουν τις φήμες για την ύπαρξη ενός ζώου που είναι πολύ μεγαλύτερο και αγριότερο από οποιονδήποτε λύκο και αν υπάρχει να το σκοτώσουν και να το φέρουν πίσω στην Αυλή. Οι δύο ξεκινούν τις έρευνες για το τέρας όμως ανακαλύπτουν πολύ περισσότερα από αυτά που ηθέλαν.


25th hour (2002)



Βρίσκω τόσο τον Spike Lee όσο και τον Edward Norton σοβαρά overrated καλλιτέχνες, αλλά η συνεργασία τους εδώ έχει κτυπήσει μια φλέβα χρυσού τόσο μεγάλη που μπορεί να κουβαληθεί ο Σκρουτζ Μακ Ντακ
Το "25th Hour" είναι ένα εμβηματικό urban drama και είναι από τις πρώτες ταινίες που κυκλοφόρησαν μετά την 11η Σεμπτεμβρίου. Διηγείται την ιστορία του Monty (Edward Norton) μια μέρα πριν να πάει φυλακή για να εκτίσει ποινή εφτά ετών για εμπορία ναρκωτικών. Η ταινία είναι ένα ταξίδι του πρωταγωνιστή προς την ανακάλυψη και την λύτρωση, καθώς προσπαθεί να επιδιορθώσει ότι κακό έκανε στη ζωή του ενώ παράλληλα αγωνίζεται να κρύψει τον τρόμο του για την επερχόμενη φυλάκιση. Μια από τις κορυφαίες στιγμές του Norton και σίγουρα αξίζει το βράδυ σας.

Battle Royale (2000)




To "Battle Royale" είναι από τις διασημότερες ιαπωνέζικες ταινίες, την οποία πολύ λίγοι είδαν εκτός Ιαπωνίας. Μια ταινία τόσο βίαιη και αιματηρή, που όταν οι παραγωγοί ζήτησαν νομική αρωγή για να εξασφαλίσουν διανομή στις ΗΠΑ, οι δικηγόροι τους είπαν ότι η ταινία "ποτέ δεν θα προβαλλόταν σε αμερικάνικο κινηματογράφο" και "εάν κόψετε τις ακατάλληλες σκηνές θα μείνουν μόνο οι τίτλοι".

Η ταινία ήταν για χρόνια η απόλυτη φαντασίωση του film χιπστερά. Πολύ λίγοι την ξέραν αλλά όσοι την είδαν πάθαιναν την πλάκα τους. Το "BR" θα έμενε για παντα στη λίμπο των καλών ταινιών με κακό μάρκετινγκ, εάν δέκα χρόνια μετά δεν την ξεπατίκωνε ανερυθρίαστα μια κυρία ονόματι Suzanne Collins. Για όσους δεν την ξέρετε, να σας δώσω ενα στοιχειο. Το "Battle Royale" έχει να κάνει με μια τάξη μαθητών γυμνασίου που μεταφέρονται σ' ένα ερημικό νησί με μια διαταγή. Να σκοτωσουν όλους τους υπόλοιπους για να επιζήσουν

Οπως θα έχετε καταλάβει πρόκειται για την σειρά βιβλίων "Hunger Games" που μεταφερθήκαν πρόσφατα και στο σινεμά. Προσέξτε: δεν μιλούμε για "έμπνευσμενο από" ή βασισμένο σε" φάση. Ηταν σαν να εγραφα εγώ σενάριο για μια ταινία με ένα συνηθισμένο εντεκάχρονο αγόρι που μαθαίνει ξαφνικά ότι είναι μάγος,πάει να φοιτήσει σε σχολείο για μάγους και μετά έχω την αναίδεια να λέω ότι είναι αυθεντική ιδέα επειδή ονόμασα τον ήρωα "Larry Potter". Οπως και να 'χει, τις αμερικανιές του "Hunger Games" και τους από μηχανής θεούς ξεχάστε τους. To "Battle Royale" είναι πολύ πιο βίαιο, πολύ πιο τρομακτικό και σε κανένα σημείο δεν απολογείται γι' αυτό.


The Cloud Atlas (2012)



Το πρόβλημα με το "Cloud Atlas" είναι το εξής: Είναι περισσότερο έργο τέχνης παρά συνηθισμένη ταινία κινηματογράφου. Ενα πανέμορφο λυρικό παραμύθι, ένα μωσαϊκό από ιστορίες δοσμένες με περισσή σκηνοθετική μαεστρία. Μια ταινία με τον δικό της εσωτερικό ρυθμό, που ενίοτε τρέχει σαν άλογο κούρσας και άλλοτε κινείται τόσο απαλά και ανεπαίσθητα που έχεις την εντύπωση ότι σταμάτησε τελείως.
Το πρόβλημα; Εαν δεν εχεις διαβάσει το βιβλίο χάνεσαι. Είχα από την αρχή τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσον θα πετύχει η μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του David Mitchell και δυστυχώς δεν έπεσα πολύ έξω.
Εχοντας πει αυτά, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να νομίσετε ότι είναι αδύνατον να δεις την ταινία. Κάθε άλλο. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή. Το "Cloud Atlas" δεν είναι το είδος της ταινίας που βάζεις για να περάσεις την ώρα σου. Είναι ταινία που προγραμματίζεις πότε θα την δεις και όταν την βλέπεις είσαι προσηλωμένος. Το "Cloud Atlas" δίχασε τους κριτικούς όσο πολύ λίγες ταινίες, με τις απόψεις να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Η εισήγηση μου; Δείτε το για να έχετε άποψη.

Damned United (2009)



Γι' αυτή την ταινία έχω μιλήσει πολλές φορές και θα ήταν αμαρτία να μην την είχα σ' αυτή την λίστα. Αν και όπως έγραψα εδώ το "βασισμένο σε πραγματική ιστορία" είναι τραβηγμένο από τα αυτιά, δεν παύει να είναι μια υπέροχη ταινία για έναν άνθρωπο που θα έπρεπε να ξέρουμε όλοι μας. Το "Damned United" διηγείται την ιστορία του Brian Clough, που είναι γνωστός στην Αγγλία ως "ο καλύτερος άγγλος προπονητής που ΔΕΝ ανέλαβε την Εθνική Αγγλίας." Στη ταινία μαθαίνουμε για την άνοδο του στη δόξα  και την αναγνώριση ως προπονητής της Derby County αλλά και την αμφισβητούμενη απόφαση του να αναλάβει τους μισητούς αντιπάλους της, την Leeds United. Εάν είσαι φαν του ποδοσφαίρου, αυτή η ταινία γυρίστηκε αποκλειστικά για σένα.

Big Fish (2003)



Μεγάλη αγάπη. Μεγααααααααααλη αγάπη. Το "Big Fish" είναι μια ταινία του Tim Burton που δυστυχώς πολύς κόσμος αποφεύγει για εκ πρώτης όψεως φαίνεται βαρετή και ψευτοκουλτουριάρικη. Δεν είναι. Το "Big Fish" είναι μια πανέμορφη ταινία που βασίζεται πάνω στη προβληματική σχέση ενός πατέρα με τον γιό του. Ο Edward Bloom είναι ένας συμπαθέστατος ηλικιωμένος κύριος με ένα μόνο κουσούρι. Του αρέσει να λέει ιστορίες. Ο Edward διηγήθηκε όλη του την ζωή στον γιό του Will, που όμως αρνείται να τον πιστέψει. Το πάθος του πατέρα του για τις ιστορίες οδηγεί στην αποξένωση του με τον γιό του, μέχρι που ο τελευταίος αποφασίζει να δει τα ψέματα του πατέρα του με διαφορετικό μάτι. Ενας πάντα απολαυστικός Ewan McGregor ενώ την παράσταση κλέβει χαλαρά ο Danny De Vito.

Serenity (2005)


Να μην τα ξαναλέμε. Αφιέρωσα ένα ολόκληρο ποστ στην πιο σπουδαία sci-fi σειρά που γράφτηκε ποτέ και το "Serenity" είναι η κινηματογραφική της συνέχεια.

The Intouchables (2012)


H δεύτερη επιλογή από την χώρα του κρουασάν και του μεσημεριανού σεξ. Το "Intouchables" δυστυχώς δεν είχε διανομή στην Κύπρο έτσι δεν είχα την ευκαιρία να την δω στο σινεμά. Αρχικά είχα τους ενδοιασμούς μου γιατί δεν είμαι φαν του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και αντιπαθώ σφοδρά τις ταινίες που προσπαθουν να εκμαιεύσουν τα αισθήματα του θεατή. Με αυτή την ψυχική κατάσταση έκατσα να δω την ταινία. Δεν άντεξε πολύ. Είναι φυσικά αδύνατον να δεις το "Intouchables" και να μην γελάσεις και να λυπηθείς. Η ειλικρίνεια των χαρακτήρων,μαζί με την όμορφη, ανθρώπινη ιστορία σε συνεπαίρνει.
Η ταινία διηγείται την ζωή του μεγαλοαστού Φιλίπ, που είναι τετραπληγικός και ψάχνει για φροντιστή. Ο Φιλίπ εκπλήσσει τους πάντες όταν επιλέγει για την θέση ένα νεαρό από το γκέτο, χωρίς καμία ιατρική γνώση ή καν "σωστή" συμπεριφορά. Ο απόκληρος Driss δέχεται την θέση αρχικά για τα λεφτά αλλά με τον καιρό μια γνήσια φιλία αρχίζει να αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο άντρες. Μην ξεχάσετε τα χαρτομάντιλα.



Υ.Γ.  Το ποστ "11 ταινίες που δεν είδες και θα έπρεπε να δεις" ήταν το πρώτο που έγραψα. 3 χρόνια έχουν περάσει από τότε. Εξακολουθώ να είμαι ακόμη εδώ, κάποτε μ' ένα ποστ την εβδομάδα, κάποτε με τρία και κάποτε με ένα κάθε τρεις μήνες. Είμαι όμως ακόμα εδώ




31 σχόλια:

  1. Θείκο ποστ και με πολύ καλές προτάσεις. Ομολογώ ότι υπάρχουν κάποιες ταινιές από τη λίστα που δεν τις έχω δει. Μπήκαν αμέσως στο must-watch list. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Before the Devil Knows you are Dead
    Leon: The professional
    What’s Eating Gilbert Grape? από το παλιό ποστ, και
    25th hour
    Big Fish από το νέο... τα υπόλοιπα στη λίστα :-)

    το die welle δεν το βρήκα πούποτε :/

    μεγάλη αγάπη ο Philip Seymour Hoffman, στο 25th hour ήταν απίστευτος!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 25th hour, big fish και instinct τα έχω δει και όντως ειναι καταπληκτικές ταινίες!
    τα άλλα θα τα ψάξω. ευχαριστώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακόμα να βρω χρόνο για το Cloud Atlas τζαι χτιτζιάζω γιατί αρέσκουν μου πολλά έτσι ταινίες.
    Από αυτές που έχεις πάντως δικαίως το Lord of War εν πρώτο πρώτο. Καταπληκτική ταινία όντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θελει υπομονη το Cloud Atlas. Εν τρεισιμισι ωρες το μαυρογερημο

      Διαγραφή
  5. To intouchables θα το δείτε ΟΛΟΙ γιατί έτσι είπα. Να μην αρχίσω τα αμένσιοτα για κάτι υποψηφιότητες για όσκαρ τώρα.
    Οκ, σιωπώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα ρισκάρο να πέσω που το μάτι σου και θα πω οτι δεν ειδα καμια...εχω πολλές ακουστα αλλα οπως ειπες τζαι εσυ, ο καθένας εχει τα κριτήρια του και ψαχνει διαφορετικά πράγματα απο μια ταινια.

    Και σε αλλα 3 χρονια και πολλά παραπάνω με υγεια! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ καλή μου. Ε το point είναι ότι εν τις ξέρεις τις ταινίες :)

      Διαγραφή
  7. Να σαι καλά να μας ενημερωνεις παντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θενκς για τις προτασεις, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω δει καμμιά και έχω ακούσει μόνο 2-3. Το The Intouchables όμως είναι μια από τις προτεραιότητές μου αυτή την περίοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπουδαία ταινία! Από την πρώτη λίστα συνιστώ ανεπιφυλακτα την γερμανική "Die Welle" (The Wave). Ισως η καλύτερη ταινία για εξήγηση τη φασιστικής συμπεριφοράς που είδα μέχρι σήμερα

      Διαγραφή
  9. Κι εμένα από τις πιο αγαπημένες το Shawshank Redemption! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφου εισαι έτσι να σου πω ενα τριβια. Σε καποια στιγμή του έργου ο Robbins (Andy) ρωτα τον Freeman (Red) γιατι ο κόσμος τον λέει "Red". Τζείνος απαντά "Maybe because im Irish" τζαι γελούν τζαι οι θκυό. Στο βιβλίο του King ο Red ειναι οντως Ιρλανδος αλλά άλλαξαν τον ρόλο για να μπορει να τον παιξει ο Freeman

      Διαγραφή
    2. Interesting trivia!Να σου πω ποια η άποψη σου για το face off; Υπήρξε επίσης αγαπημένη ταινία κάποτε!

      Διαγραφή
    3. Ωραια ανεγκεφαλη δράση αλλα ως τζιαμε :) Εν ειμαι ιδιαίτερα φαν του Τζον Γου :)

      Διαγραφή
    4. Ναι ούτε εμένα με ενθουσιάζουν οι ταινίες του αλλά αυτή ήταν η εξαίρεση. Να σου πω την αλήθεια μου αρέσει το μπλογκ σου διότι μαθαίνω διάφορα ενδιαφέροντα και όχι για την καταγραφή των απόψεων σου. Μην με παρεξηγείς αυτό που εννοώ είναι ότι θεωρώ απόλυτα υποκειμενικό το αν μου αρέσει μια ταινία και δεν εμπιστεύομαι άλλους! Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι έχουμε εντελώς διαφορετικά γούστα, δεν έχω χειρότερο από τις ταινίες τύπου Χάρυ Πόττερ και Lord of the Rings και ίσως η πιο αγαπημένη μου ταινία να είναι το vita e bella! :)

      Διαγραφή
  10. Δεν είδα καμιά :-/. Έχω πολλή homework να κάμω. Μπήκαν στο to-do για φέτος. (ναι! θα μου πάρει όλο τον χρόνο να δω τόσες ταινίες). Είναι εγάλο πλεονέκτημα να έχεις λίστα με προτάσεις (από κάποιον που καταλάβει). Έχω σπαταλήσει πολλά 90λεπτα+ σε ηλίθιες ταινίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμε την δουλειά σου τζαι ασε τις ταινίες για τα σ/κ! Νασαι καλά αλλά να θυμάσαι ότι εν τζαι σημαίνει ότι θα σου αρέσουν τζαι σενα :) Να μου πεις άλλες ταινίες που σου αρεσκουν να σου πω ακριβως τι να δεις :)

      Διαγραφή
    2. Έξυπνες κωμωδίες, ρομαντικές κωμωδίες , συνομωτικά, αν έχει ξύλο - να δέρνουν οι καλοί, κοινωνικά που κλαμουρίζεσαι...

      Με τίποτε δεν βλέπω θρίλλερ - αν δεν προχωρά η υπόθεση με παίρνει ο ύπνος, όχι υπερβολική φαντασία.

      Νομίζω η λίστα που μας έδωσες είναι ό,τι πρέπει (βοηθά το ότι υπάρχει περιγραφή)! :).

      Διαγραφή
    3. To "Crazy Stupid Love" είναι η ταινία για σένα. Στανταράκι

      Διαγραφή
    4. Είδα την! Εν η πιο τέλεια ταινία που είδα σχετικά πρόσφατα! :). Εκτός από κριτικός ταινιών, κάνεις και ψυχολογικά προφίλς! Έχεις μέλλον!! :)

      Διαγραφή
    5. crazy stupid love εν μου άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ! total waste of (my) time

      shawshank redemption, die welle, we need to talk about kevin, blue valentine, και στα πιο light (πούντην ουφ?) "before sunrise", "before sunset" εν κάποιες που εξεχώρισα μέσα στα χρόνια...
      κι εννοείται ότι ταινία παίζει ο Johnny Depp

      θενξ για τα ποστς, εγύρεφκα ταινίες να δω!

      Διαγραφή
    6. να προσθέσω και το "No Man's Land" στις ταινίες που είδα τζι αρέσαν μου πολλά

      Διαγραφή
    7. To "We need to talk about Kevin" έχει δικαιωματικά θέση σ' αυτή την λίστα. Ταινιάρα και είναι ψιλοάγνωστο. Διέφυγε μου για να είμαι ειλικρινής. Το "Νο man's land" εν το ειδα αλλα κατεβαζω το τωρα :)

      Διαγραφή