Κύπρος, μετά την καταστροφή...

Είναι μια ιδέα που είναι καιρό στο κεφάλι μου. Οσοι διαβάζετε τακτικά ξέρετε ότι αυτή την περίοδο ψάχνω για δουλειά και η πρώτη μου επιλογή είναι το writing staff τηλεοπτικής σειράς. Παράτησα μια καλή δουλειά που είχα για να κάνω ακριβώς αυτό και θέλω τουλάχιστον να προσπαθήσω πριν να πω ότι απέτυχα και να συμβιβαστώ με κάτι άλλο. Προς αυτή την κατεύθυνση, επείδη δεν γίνεται να προσλάβουν τον οποιοδήποτε, έγραψα pilot script για να δείξω ότι κατέχω από δομή διαλόγου και έχω την απαραίτητη τηλεοπτική παιδεία. Σκοπός δεν ήταν ποτέ να γυριστεί σε σειρά. Σκοπός ήταν, as always, να δέιξει ότι ξέρω για ποιό πράγμα μιλώ. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να πείσω κανένα μέχρι σήμερα, κυρίως επειδή η δουλειά μου εκλαμβάνεται σαν pitch, σαν ιδέα δηλαδή για καινούργια σειρά. Συνεχίζω όμως να προσπαθώ γιατί ποτέ δεν ξέρεις.

Παρασύρομαι όμως και φεύγω από το θέμα μου.

Μου αρέσει να γράφω. Οχι βιβλία, ξέρω πολύ καλά τους περιορισμούς μου, αλλά ιδέες, σκηνές. Με ενθουσιάζει η προοπτική να βγάλω κάτι από το κεφάλι μου και να το δω να παίρνει σάρκα μπροστά μου. Και ακόμα καλύτερο,να έρχεται κάποιος και να σου πει "μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες, με έκανε να σκεφτώ". Δεν ξέρω για σας, αλλά για μένα αυτό είναι ότι πιο κοντινό σε μαγεία μπορώ να φανταστώ.

Για να παρουσιάσω και το δεύτερο μέρος της συνταγής, όσοι κάνετε τον κόπο να κάνετε μια βόλτα από δω ξέρετε την αγάπη που έχω για την μετα-αποκαλυπτική λογοτεχνία. Από το φανταστικό "The Stand" του Stephen King, στη σειρά "Dark Tower" του ιδίου, στο "The Road" του Cormac McArthy, το "Ι am Legend" του Richard Matheson και πολλές, πολλές σύντομες ιστορίες από σπουδαίους συγγραφείς.

Και αυτό μας φέρνει στο θέμα του σημερινού ποστ. Μια από τις ιδέες που είχα για σειρά αφορούσε την Κύπρο, μετά από μια μεγάλη καταστροφή. Δέκα χρόνια μετά το τέλος, θα ήταν η ιστορία μιας καινούργιας αρχής. Αν και έχω mapped out την όλη ιστορια στο κεφάλι μου, δεν περίμενα ποτέ πραγματικά ότι θα το έβλεπα στην τηλεόραση. Ο προϋπολογισμός για να γίνει κάτι τέτοιο καλά και να μην φαίνεται εντελώς γελοίο είναι απαγορευτικός. Κανένας εδώ δεν έχει το απαραίτητο κεφάλαιο.

Παίρνουμε λοιπόν μια κουταλιά μετα-αποκαλυπτική φαντασία, προσθέτουμε την ανάγκη μου να γράψω και τελειώνουμε με μια μεζούρα blogging. Το αποτέλεσμα; Καλωσορίσατε στο δεύτερο μου blog, "H Κύπρος μετά την καταστροφή"! Θα είναι γραμμένο με την μορφή ημερολογίου, η ιστορία ενός ανθρώπου σε ένα κόσμο που δεν είναι πλέον δικός του. Πως καταστράφηκε ο κόσμος; Πως επιβίωσε ο φίλος μας; Που είναι; Τι θα απογίνει; 

Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα παρατήσω αυτό το blog. Εγινε πλέον συνήθεια και έχω πολλά πράγματα να πω όσον αφορά το σινεμα!

Πλέον θα τα λέμε από δύο τόπους!