Hoe hoe hoe: The best holiday movies!

Ποστ χωρίς επεξηγηματικό disclaimer, ποστ δεν λογάται, έτσι παραθέτω το σύνηθες για να ξεκινήσουμε καλά. Ξεκινώντας στη ζωή ήμουν ιδεαλιστής και ονειροπόλος. Πίστευα διάφορες μαλακίες, όπως η ικανότητα των ανθρώπων να ζήσουν ειρηνικά χωρίς να σφαχτούν, αμα προσπαθείς παίρνεις αυτό που θέλεις και ότι η Βίσση έχει διεθνή καριέρα. Οπως και να 'χει το πράγμα, εκεί που Ι did, I did believe in fairies, ξαφνικά η παιδικότητα μου εξανεμίστηκε σαν τα όνειρα της σερβιτόρας που νομίζει ότι θα γίνει ηθοποιός. Αυτό έγινε περίπου την εποχή που βγήκε στο προσκήνιο η Μπρίτνι Σπίαρς. Κάποια πράγματα απλά είναι evil.
Μέσα στο πνεύμα όμως των ημερών, ας γίνουμε festive και ας ξεχάσουμε τον κυνισμό για λίγο.

Yeah right!

Αυτές λοιπόν είναι οι καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες, βάσει του δικού μου, αλάθητου κριτηρίου

Trading  Places (1983)

Η γνωστή ιστορία του Μάρκ Τουέιν, "Ο πρίγκηπας και ο φτωχος" επανεμφανίζεται σε μια πιο νεοϋρκέζικη εκτέλεση, με πρωταγωνιστές τους Νταν Ακροιντ και Εντι Μέρφι. Δύο ζάμπλουτοι, βαριεστημένοι αδελφοί έχουν μια διαφωνιά σχετικά με τον ρόλο της κοινωνίας στην διαμόρφωση του χαρακτήρα. Αντί όμως να πλακωθούν στο ξύλο σαν φυσιολογικοί ανθρώποι και να νικήσει την συζήτηση εκείνος με τα περισσότερα δόντια, οι αδελφοί Ντιούκ δίνουν νέα διάσταση στη φράση "καλά ρε, πόσο μαλάκας μπορείς να γίνεις;". Ετσι για την πλάκα τους που λέτε, αποφασίζουν να καταστρέψουν την ζωή ενός από τους νεαρούς διευθυντές της εταιρείας τους (διευθέτησαν την σύλληψη του για διακίνηση ναρκωτικών) αλλά και να μετατρέψουν ένα άστεγο σε προσωπικό τους καραγκιόζη με το να τον ρίξουν σ' ένα χλιδάτο κόσμο για τον τον οποίο δεν είχε καμία ιδέα.
Μια εποχή όταν οι "ebony-ivory" ταινίες πουλούσαν σαν τρελλές, δεν είναι καθόλου παράξενο το ότι το "Trading Places" δημιουργήθηκε σαν όχημα για το πιο εικονικό "ασπρόμαυρο" ζευγάρι, τον Ριτσαρντ Πράιορ και τον Τζιν Γουάιλντερ. Οταν ο Πράιορ αποσύρθηκε από την ταινία, ο ανερχόμενος Εντι Μέρφι ήταν η αμέσως επόμενη επιλογή των παραγωγών. Ο Μέρφι αποδέχτηκε την πρόταση, με τον όρο όμως ότι κάποιος άλλος θα έπαιρνε τον ρόλο του Γουάλντερ, επειδή δεν ήθελε ο κόσμος να τον θεωρήσει ως τον καινούργιο Ριτσαρντ Πράιορ

The Muppet Christmas Carol  (1992)

Εάν ο Ντίκενς ζούσε σήμερα και έβλεπε με πόσους τρόπους έχει ξεσκιστεί η ιστορία του "Α Christmas Carol", πιθανότατα θα προτιμούσε να κάψει τα το χειρόγραφο, να βάλει τις στάχτες σ' ένα σιδερένιο κουτί, να το γέμιζε τσιμέντο και να το έριχνε στο Τάμεση. Επειδή όμως δεν ήξερε ο καημένος, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να υπομένουμε σχεδόν καθεχρονικά μια καινούργια εκδοχή. Κάποιος φορές όμως το Χόλιγουντ χτυπά κέντρο (ακόμα κι ένα χαλασμένο ρολόι δείχνει δυό φορές την ημέρα σωστή ώρα) και στην λίστα μας για σήμερα υπάρχουν δύο διασκευές της ιστορίας που αξίζουν μια θέση στο top 10 των καλύτερων χριστουγεννιάτικων ταινιών.
Αρχή κάνουμε με μια πιο παιδική ταινία, το "Α Muppet Christmas Carol". Κούκλες, τραγούδι, χαρά, γέλιο και εξαιρετική ηθοποιία από τον Μαικλ Κέιν. Τι άλλο να θέλει κανείς; Ειρωνικά, ίσως η κατά γενική παραδοχή καλύτερη ταινία με muppets (ο Μαικλ Κειν σε συνέντευξη του είπε ότι ήταν ένας από τους πιο αξιομνημόνευτους του ρόλους) έγινε αμέσως μετά τον θάνατο του δημιουργού τους, Τζιμ Χένσον. Η ταινία είναι αφιερωμένη σ' αυτόν
Την περίληψη της ιστορίας τώρα δεν θα σας τη πω γιατί την ξέρεις. Ορίστε ένα κλιπ με τα δύο καλύτερα muppet, τους στριμμένους γέρους Στάτλερ και Γουόλντορφ.

Scrooged (1988)

Μπορεί το "A muppet Christmas Carol" να είναι η καλύτερη παιδική διασκευή της ιστορίας του Ντίκενς, όμως η καλύτερη απ' όλες είναι αδιαμφισβήτητα το "Scrooged" με τον Μπίλ Μάρει. Μια παρωδία της χριστουγεννιάτικης ιστορίας, το "Scrooged" βρίθει από αναφορές σε άλλες ταινίες, κυνισμό και σαρκαστικό χιούμορ, ότι πρέπει δηλαδή για τις γιορτές! Ο Μάρει υποδύεται ένα τηλεοπτικό παραγωγό που αντιπαθεί βαθύτατα τις γιορτές και δεν χάνει ευκαιρία να κάνει την ζωή των άλλων δυστυχισμένη!
Την ταινία σκηνοθετεί ο Ριτσαρντ Ντόνερ, που σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων το "Superman", "The Goonies" αλλά και το "Lethal Weapon". 

Edward Scissorhands (1990)


"Τι; Ο Ψαλιδοχέρης; Είναι χριστουγεννιάτικη ταινία αυτό;". Ε κατ' ακρίβεια, ναι είναι χριστουγεννιάτικη ταινία και μεταξύ μας το "Scissorhands" πρέπει να είναι στο top 10 όλων των ειδών του κινηματογράφου. Μια τόσο fucked up ταινία με εμπορική επιτυχία, νοηματικά πολυεπίπεδη και cult status? Αποδίδω ρεσπεκ.
Ο Edward είναι ένας τεχνητός άνθρωπος, που όμως μένει μισοτέλειωτος λόγω του ότι o δημιουργός του πεθαίνει. Με ψαλίδια λοιπόν στα χέρια και πλήρη άγνοια του κυνισμού της κοινωνίας, ο Edward βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι μιας τυπικής αμερικανικής οικογένειας, αλλά η διαφορετικότητα του τον κάνει αμέσως εχθρό του κατεστημένου. Οριστε μια από τις πιο όμορφες σκηνές της ταινίας και η εξήγηση του από που προέρχεται το χιόνι.

Home Alone 2: Lost in New York (1992)

Δεν γίνεται να έχεις τις καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες και να μην συμπεριλάβεις ένα από τα "Home Alone". Η ιστορία του Κέβιν, ενός δεκάχρονου αγοριού, και των παγίδων που στήνει σε δύο διαρρήκτες, οι οποίοι είναι πιο ανθεκτικοί από 20ποντο τοίχο επενδυμένο με τιτάνιο. Για πολύ καιρό έψαχνα την ταινία που χρησιμοποιεί ο Κέβιν για να ξεγελάσει τον κόσμο, μέχρι που το ίντερνετ έγινε πιο mainstream και κάποιος άγιος έβαλε τέλος στην αναζήτηση μου. Η ταινία δεν είναι πραγματική, οι σκηνές γυρίστηκαν αποκλειστικά για το "Home Alone" και ονομάζεται "Angels with filthy souls". Στο σικουελ η ταινία ονομάζεται "Angels with filthier souls".
Ορίστε η σκηνή με τον Μαρβ και τα τούβλα, που ακόμα και σήμερα με κάνει να ξεραίνομαι στο γέλιο!

Bad Santa (2003)


Εγώ τον Θεό μου τον θέλω αλήτη, λέει το άσμα. Ε εγώ τον Αη Βασίλη μου τον θέλω να είναι τομάρι του κερατά, πορνόγερο, αλκοολικό και κυνικό αρκετά ώστε να σκοτώνει ξωτικά μόνο με μια ματιά! Ο Αης Βασίλης του Μπίλι Μπομπ Θόρντον είναι το απόλυτο καθαρμα, ένας απατεώνας που σχεδιάζει να ληστέψει ένα εμπορικό κέντρο ντυμένος σαν ο αγαπημένος αγιος των παιδιών! Αντισυμβατικός, εικονοκλάστης και προσβλητικός, ο "Bad Santa" είναι ο καλύτερος Αης Βασίλης που είδα ποτέ μου!

Polar Express (2003)

Ακόμα μια πιο παιδική ταινία, το "Polar Express" μπαίνει στη λίστα μας για δύο λόγους: Πρώτο, είναι από μόνη της μια πολύ καλή ταινία και δεύτερο, είναι η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που δημιουργήθηκε με την τεχνολογία "motion capture". Ο Τομ Χανκς έχει  τα αποτυπώματα του παντού σ' όλο το project, αφού παίζει έξι διαφορετικούς ρόλους! Για την ώρα, hot chocolate!

Miracle on 34^th street

Αγκχχ... Οταν σκέφτεσαι Χριστούγεννα, γλυκά, ζεστασιά και οικογένεια, σκέφτεσαι το "Miracle on 34th Street". Μια τόσο αηδιαστικά χριστουγεννιάτικη ταινία, που θα μπορούσε άνετα να ήταν της "Santa Claus Production Studios". Ο κ. Κρίνγκλ είναι ο πραγματικός Αης Βασίλης και ζει και εργάζεται σε μεγάλο εμπορικό κέντρο της Νεάς Υόρκης. Οταν συλλαμβάνεται κάτω από ψευδείς κατηγορίες, ένας δικηγόρος αποφασίζει να τον αθωώσει, με το να αποδείξει ενώπιον δικαστηρίου και μια για πάντα ότι ο Αης Βασίλης είναι πραγματικός...  Γιαξ... Η αυθεντική ταινία γυρίστηκε το 1947 και μαζί με το "Ιts a Wondeful Life" είναι οι δύο εμβληματικές ταινίες των Χριστουγεννων για τους αμερικάνους.

Nightmare Before Christmas (1993)

Ας πούμε ότι η ταινία δεν είχε σπουδαία τραγούδια. Ας πούμε ότι δεν είχε απίστευτη υπόθεση. Ας πούμε ότι ο πρωταγωνιστής δεν είχε το uber cool όνομα Jack Skellington. Ας πούμε ότι δεν ήταν το σήμα κατατεθέν του Τιμ Μπέρτον. Πάλι θα αξιζε του απόλυτου σεβασμού μας, απλά και μόνο για τον τρόπο με τον οποίο γυρίστηκε. Το "stop-motion capture" είναι ίσως η πιο μοντέρνα έκδοση του βασανιστηρίου με την κινέζικη σταγόνα. Φανταστείτε το εξής: οι ταινίες χωρίζονται σε frames. Κάθε frame είναι 24 φωτογραφίες. Εξι frames περίπου είναι ένα δευτερόλεπτο. Ο καλλιτέχνης φωτογραφίζει το αντικείμενο, ύστερα πηγαίνει και αλλάζει την θέση του αντικειμένου και την στάση λίγο, ώστε να φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία ότι μετακινείται. Μπορείς να διανοηθείς πόση υπομονή χρειάζεται για να γίνει κάτι τέτοιο;! Προφανώς του Τιμ Μπέρτον του αρέσει να βασανίζει κόσμο, γιατί επανήλθε με ακόμα δύο παρόμοιας τεχνικής ταινίες, το "Corpse Bride" και το "Coraline"

Gremlins (1984)

Θυμάμαι, κάποτε, μια εποχή όπου τα παιδάκια δεν μπορούσαν να τραυματιστούν ψυχολογικά από την κάθε μαλακία που έβλεπαν, όταν το ADD θεραπευόταν με μια ξεγυριστή στο κεφάλι και οι γονείς καταλάβαιναν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ξεχωριστά, αλλά το ίδιο με κάθε άλλη ομάδα ανθρώπων. Some winners, a whole lot of losers.

Εκείνη την εποχή λοιπόν, ο Σπίλμπεργκ αποφάσισε να βγάλει μια χριστουγεννιάτικη ταινία αλλά επειδή είναι ακριβώς ο Σπίλμπεργκ, η ταινία του δεν θα μπορούσε να ήταν σαν όλες τις άλλες. Ετσι, είπε να πάει το έξτρα μίλι. Και όταν πήγε εκεί, προχώρησε ακόμα 100 μίλια!

Ενας πατέρας αποφασίζει να πάρει στο γιό του ένα ξεχωριστό δώρο τα Χριστούγεννα. Επισκέπτεται την Chinatown , απ΄όπου αγοράζει ένα χαριτωμένο, σπάνιο ζωάκι, τον Γκίζμο. Ο ιδιοκτήτης του Γκίζμο δέχεται να τον αποχωριστεί αλλά μόνο υπό τρεις όρους. Οτι δεν θα τον βρέξει γιατί θα πολλαπλασιαστεί και ότι δεν θα τον ταίσει πριν τις δώδεκα ποτέ του γιατί έτσι θα αγριέψει. In true 80's spirit, ο μικρός κάνει ακριβώς αυτά και χάος ακολουθεί.

Μετά που ο μικρός παραβαίνει κατά λάθος τους κανόνες, η μικρή επαρχιακή πόλη γεμίζει με αιμοδιψή τερατάκια, ονόματι Gremlins, που έχουν μια ιδιαίτερη αντιπάθεια για τους ανθρώπους και μια ιδιαίτερη συμπάθεια για την πλάκα. Καθώς βλέπετε το κλιπ που διάλεξα, σας παρακαλώ να θυμάστε το εξής: Με όλο αυτό το αίμα, μαχαιρώματα, death by microwave τεμαχισμό σε μπλέντερ, αυτή υποτίθεται ότι πρέπει να είναι παιδική ταινία!

Οταν η αρμόδια αρχή για αξιολόγηση των ταινιών στις ΗΠΑ (αυτοί που υποτίθεται ότι αποφασίζουν για το ποίες ηλικιακές ομάδες μπορούν δουν την κάθε ταινία) είδε το πόνημα του Σπίλμπεργκ, τον ειδοποίησαν ότι περιέχει σκηνές βίας που δεν είναι κατάλληλες για ανήλικους.

 Αντί όμως ο Στιβ να επιστρέψει στο μοντάρισμα για να κόψει τις σκηνές, τους έριξε ένα μεγαλοπρεπέστατο «βρε δεν γαμιέστε» και τους απάντησε ότι η ταινία του είναι μια χαρά, τα στάνταρ τους είναι που έχουν πρόβλημα! Ετσι, άλλαξαν τα στάνταρ!