Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

This week, at the movies!


Κριτικές και περιλήψεις των ταινιών που παίζουν τώρα στο σινεμά, για να μην πάτε να δείτε κάτι στα τυφλά.



Breaking Dawn (Part 1)


Αναλυτικά για το όλο franchise των ταινιών "Twilight", μίλησα σε αυτό το ποστ έτσι δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Πρόκειται για την τέταρτη ταινία της σειράς, όπου η Bella και ο Edward επιτέλους παντρεύονται και επιτέλους κάνουν σεξ. Η ανακούφιση μεγάλη. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Συμφωνα με τους κριτικούς η ταίνια είναι αντάξια των προηγούμενων της σειράς. Ρηχή, χωρίς φαντασία, με πολλά κλισέ, κακή ηθοποία και τρύπες στο σενάριο σαν ελβετικό τυρί. Και όπως οι προηγούμενες σπάει τα ταμεία.

Τι είπαν οι ειδικοί:

25% του βάζει το Rotten Tomatoes ενώ 92%  όσων το είδαν διαφωνούν. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Να πάω να το δω;

Εάν είσαι φαν της σειράς, όπως-και-δηποτε. Εάν από την άλλη δεν έχετε υπόψη τις ταινίες ή δεν σας άρεσαν τα προηγούμενα, ούτε από έξω μην περάσετε. Εκτός εάν βρίσκεις επιστημονικά ενδιαφέρον (yeah right, ανώμαλε) να βλέπεις μια αίθουσα γεμάτη γυναίκες να φτάνει σε συλλογικό οργασμό όταν η Bella ντυθεί νυφούλα.


Immortals


Να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Εαν είδες το έργο και έχεις πρόβλημα με την "ιστορική ανακρίβεια" ή την "λανθασμένη απόδοση της μυθολογίας", είσαι ηλίθιος. Newsflash. Το Χολιγουντ δεν ενδιαφέρεται για την αλήθεια. Ενδιαφέρεται για να πουλήσει εισητήρια. Πέραν αυτού, το έργο είναι ένας αχταρμάς ελληνικής μυθολογίας, σεναριακής φαντασίας και καταπιεσμένης σεξουαλικότητας.
Η υπόθεση είναι εξαιρετικά απλή. Ενας βασιλιάς, ο Υπερίων αποφασίζει να κατακτήσει τον κόσμο

"Τι θα κάνουμε αύριο βράδυ Υπερίωνα;"
Για να το καταφέρει αυτό χρειάζεται ένα μαγικό τόξο (και την Goldman Sachs αλλά αυτό έρχεται ύστερα) και ο μοναδικός που μπορεί να τον εμποδίσει είναι ένας νεαρός αγρότης με γραμμωμένους κοιλιακούς, ονόματι Θησέας. Ο Θησέας που λέτε αποφασίζει να στρατολογήσει κι άλλους γραμμωμένους παιδαράδες, να φορέσουν δερμάτινα σωβρακάκια, να πασαλειφτούν με λάδι και να πάνε με τα σπαθιά τους για πόλεμο. Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτό δεν είναι σενάριο τσόντας.

Τι είπαν οι ειδικοί:

37% του δίνει το Rotten Tomatoes αν και άρεσε γενικά στο κόσμο

Να πάω να το δω:

Κοιτα. Στην ουσία αυτή η ταινία είναι η συνέχεια του "300". Οι ίδιες εταιρείες, οι ίδιοι παραγωγοί, ο ίδιος ακριβώς τρόπος κινηματογράφησης. Εάν σου άρεσε το "300" τόσο πολύ ώστε να είσαι πρόθυμος να υποστείς ένα κακέκτυπο για δύο ώρες, be my guest. Εάν ακόμα είσαι με την παρέα και θέλετε μια ταινία που δεν θα πάρετε καθόλου στα σοβαρά, πάλι δεν είναι άσχημη ιδέα. Αν θέλεις όμως κάτι πιο ποιοτικό, μείνε μακριά.

Paranormal Activity 3


Το πρώτο "Paranormal Activity" έμεινε στην ιστορία ως η ταινία με τα περισσότερα κέρδη σε εισπράξεις, σε σχέση με το κόστος παραγωγης. Το περιθώριο κέρδους ήταν περίπου 434,000%! Για να αντιληφθείτε το μέγεθος της επιτυχίας, μια mainstream ταινία του Χολιγουντ θεωρείται επικερδής εάν καταφέρει να έχει διπλάσια έσοδα από το κόστος παραγωγής.
 Η ιδέα ήταν εξαιρετικά απλή. Ενα σπίτι είναι στοιχειωμένο μ' ένα δαίμονα και ο θεατής βλέπει την δράση να εξελίσσεται μόνο μέσω της καταγραφής των καμερών ασφαλείας και προσωπικών καμερών. Απλό, έξυπνο, ρεαλιστικό και τρομακτικό σε βαθμό που λίγες ταινίες καταφέρνουν να πετύχουν. Οι εμπνευστές της πρώτης ταινίας αμέσως κατάλαβαν τι διαμάντι έχουν στα χέρια τους και ακολούθησαν την ίδια συνταγή και στη δεύτερη ταινία (επίσης εμπορική επιτυχία με καλές κριτικές) αλλά και στην τρίτη.
H υπόθεση αυτή τη φορά πάει 20 χρόνια πίσω, σε μια προσπάθεια να εξηγηθεί πως βρέθηκε ο δαίμονας να καταδιώκει την Κέιτι. Πιστό στο τρόπο κινηματογράφησης του "ανευρεθέντος υλικού" η τρίτη ταινία της σειράς έρχεται να δώσει πολλές τρομάρες.

Τι είπαν οι ειδικοί:

67% του δίνει το Rotten Tomatoes, με την κριτική να επικεντρώνεται κυρίως στην επανάληψη των στοιχείων από τις δύο προηγούμενες ταινίες

Να πάω να το δω;

Οπως όλα τα σικουελ, έχει πρόβλημα προβλεψιμότητας. Την πρώτη φορά μπορεί να σου πήρε τα μυαλά εντελώς, αλλά η μαγεία κάπου χάνεται στην επαναλήψη. Ακόμα κι από μόνο όμως είναι αρκετά τρομακτικό, ότι πρέπει για όσους την βρίσκουν με τα έργα τρόμου.

Μαχαιροβγάλτης


Αυτό κι αν είναι κάτι που δεν το βλέπεις κάθε μέρα. Μαι μεγάλου μήκους ταινία από ένα από τα "δικά μας" παιδιά, τον Γιαννη Οικονομίδη. Το "Μαχαιροβγάλτης" είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις από ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Μουντή, θλιμμένη, με τρομακτικές πραγματικότητες και μηνύματα που σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις και δεν σου σερβίρονται στο πιάτο. Καλογυρισμένο και με ένα δικό του ρυθμό, αυτή η ταινία μπορεί κάλλιστα να είναι και το εισιτήριο του Οικονομίδη στα Οσκαρ.
Η ταινια διηγείται την ιστορία του Νίκου από την Πτολεμαϊδα, ένος άεργου και χωρίς καμιά κατεύθυνση μεσήλικα. Η ζωή του Νίκου αλλάζει όταν ο θείος του Βαγγέλης τον προσλαμβάνει για να προσέχει τα δύο του ντόπερμαν, στο σπίτι του στην Αθήνα. Ο Νίκος βουλιάζει μέσα στην καθημερινότητα και δυσανασχετεί με την θέση του στην κοινωνία ενώ μπλέκεται και σε ένα ερωτικό τρίγωνο με την γυναίκα του θείου του

Τι είπαν οι ειδικοί:

To Rotten Tomatoes δεν έχει ακόμα καμια κριτική αλλά οι έλλαδίτες κριτικοί τραγουδούν διθυράμβους

Να πάω να το δω;

Κοίτα, κλασσική αμερικανιά δεν είναι αλλά φαίνεται καλογυρισμένο. Καλό είναι καμιά φορά να δοκιμάζουμε και άλλου είδους διασκέδαση εκτός από την εγκεφαλικά νεκρή. Ασε που έτσι στηρίζεις και την εγχώρια παραγωγή. Αμα δίνουμε τα λεφτά μας σε καλούς δημιουργούς, αυτοί θα μας ανταμείψουν με καλύτερα έργα.


A little bit of heaven


Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να πάθει μια μέτρια ταινία, είναι να κυκλοφορήσει στον ίδιο χρόνο με μια που έχει παρόμοιο θέμα αλλά είναι πολύ καλύτερη (βλ. το "The Illusionist" και το "Prestige"). Κάτι τέτοιο συνέβη και σ' αυτή την ταινία, αφού βγήκε στα σινεμά μόνο δύο εβδομάδες μετά το "50-50", μια ταινία του Seth Rogen που πραγματεύεται επίσης το πως αντιδρά ένας καρκινοπαθής όταν πληροφορείται τα δυσάρεστα.
Στη περίπτωση μας η Kate Hudson, μια γυναίκα καριέρας που φυσικά είναι μυστικά δυστυχισμένη γιατί δεν έχει έναν άντρα δίπλα της, μαθαίνει ότι πάσχει από καρκινο και αντιδρά με το να ερωτευτεί τον γιατρό της. Συνήθης αντίδραση σε τέτοιες περιπτώσεις. Το εντελώς αταίριαστο ζευγάρι μαθαίνει σύντομα ότι υπάρχουν χειρότερα πράγματα στη ζωή από τον θανάτο.

Για κείνους είναι η μοναξιά φαντάζομαι. Για μένα είναι  ο  Ashton. To each his own
Τι είπαν οι ειδικοί:

Το Rotten Tomatoes του δίνει  ένα εκπληκτικό 6%! Ουάου! καιρό είχα να δω τόσο χαμηλή βαθμολογία!

Να πάω να το δω;

Οχι. Δεν είναι τυχαία που πήγε άπατο τόσο στη κριτική όσο και στο ταμείο. Είναι προβλέψιμη, καθόλου αστεία ενώ δέχτηκε και δριμεία κριτική από οργανωμένα σύνολα καρκινοπαθών στην Αμερική για τον τρόπο που παρουσίαζε την ασθένεια. Κατάλληλο μόνο για γυναικοπαρέες που θέλουν να περάσουν ήσυχα το βραδάκι τους με ανεγκέφαλη rom com. Κάτι σαν το θηλυκό ανάλογο του Immortals. Το μοναδικό ενδιαφέρον που έχει η ταινία είναι να δούμε πόσο πιο κάτω μπορεί να κατρακυλήσει η Kate Hudson.

Anonymous


Αν είναι κάτι που το Χολιγουντ πραγματικά λατρεύει, αυτό είναι οι θεωρίες συνομωσίας. Ο καταστροφολάγνος Roland Emmerich εδώ μας προτείνει μια από τις λιγότερο γνωστές. Ο ανα τον κόσμο διάσημος William Shakespeare δεν είναι ο πραγματικός συγγραφέας των έργων που του αποδίδονται. Η έμπνευση ανήκει σ' ένα ευγενή της εποχής, ο οποίος όμως επαναστάτησε ενάντια στην βασίλισσα Ελισάβετ και για αυτό καταδικάστηκε σε αιώνια ανωνυμία. Ενδιαφέρουσα θεωρία, που να σημειώσουμε όμως ότι απορρίπτεται από την πλειοψηφία των ακαδημαϊκών.

Τι είπαν οι ειδικοί:

Το Rotten Tomatoes του έδωσε ένα 46%. Είναι ενδιαφέρον όμως να σημειώσουμε ότι ο όγκος της κριτικής που δέχτηκε δεν ήταν για την ταινία καθαυτό αλλά για τον μονόπλευρο τρόπο που παρουσίαζε τα γεγονότα.

Να πάω να το δω;

Εγώ πάντως θα πάω. Ψοφώ για θεωρίες συνομωσίας και ταινίες εποχής και ο Emmerich είναι μανούλα στις υπερπαραγωγές. Οι ηθοποιοί φαίνονται καλοί, η παραγωγή είναι της τάξης των εκατομμυρίων, ρυθμός υπάρχει ενώ ακόμα και η υπόθεση φαίνεται πολλά υποσχόμενη.  Στη ταινία επίσης εγκαινιάζεται σε μεγάλη κλιμακα ένας νέος τρόπος δημιουργίας εξωτερικών σκηνικών, με την χρήση υπολογιστών. Ενα επιπρόσθετο κίνητρο για μας που είμαστε λίγο ψώνια με την τεχνολογία του σινεμά.

Colombiana


Να εξομολογηθώ κάτι. Μου αρέσουν οι δυνατοί γυναικείοι χαρακτήρες. Η ανάδειξη μιας ηρωίδας είναι πρόκληση για τον οποιοδήποτε δημιουργό γιατί οι γυναίκες ξεκινούν την πορεία τους στο ανδροκρατούμενο κόσμο με το μειονέκτημα ότι απλά είναι γυναίκες. Το να μας πασάρει κάποιος μια ηρωίδα που να μην είναι στερεότυπο γυναίκας ηρωίδας είναι δύσκολη και αξιέπαινη δουλειά.
Κάτι που δεν έχουμε εδώ.
Η Zoe Saldana παίζει μια επαγγελματία δολοφόνο που έχει μόνο ένα σκοπό στη ζωή. Να βρει και να σκοτώσει εκείνους που δολοφόνησαν την οικογένεια της όταν ήταν μικρή. Μάλιστα. Δεν είναι ότι ακούσαμε αυτή την υπόθεση χιλιάδες φορές. Είναι ότι την ακούσαμε ένα εκατομμύριο φορές! Ενα revenge movie σαν όλα τ' άλλα, το "Colombiana" αδυνατεί να ξεχωρίσει από το σωρό. Πυροβολισμοί, εκρήξεις, άτακα, ξύλο, βυζί. Rinse and repeat. Δράση χωρίς πλοκή και το χειρότερο είναι ότι η ταινία παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά.

Τι είπαν οι ειδικοί:

Το Rotten Tomatoes το αφήνει μάλλον αδιάφορο, με 29% στο σύνολο των κριτικών.

Να πάω να το δω;

Εάν είσαι φαν των ταινιών δράσης, απλά και μόνο για την δράση και τίποτα άλλο τότε ναι. Οι υπόλοιποι μείνετε μακριά. Κάνετε ένα τσιγάρο και φύγετε. Το έχετε ξαναδεί το έργο.



Σειρήνες στη στεριά


Χρόνια πριν, ο Νίκος Περάκης αποφάσισε να επανεπισκεφτεί μια ταινία που τον έκανε διάσημο στα 80's, ονόματι "Λούφα και παραλλαγή". Το αποτέλεσμα ήταν μια ταινία με τον τίτλο "Σειρήνες στο Αιγαίο", που οι τότε ελλαδίτες κριτικοί κινηματογράφου μας διαβεβαίωναν ότι ήταν μια από τις αστειότερες ταινίες της χρονιάς. Με την παρότρυνση λοιπόν των "ειδικών" και οπλισμένοι με την γνώση ότι η ταινία έσπαγε ταμεία ξεκινήσαμε και μεις για να το δούμε. Περίπου στα μισά της ταινίας συνειδητοποίησα δύο πράγματα. Οτι δεν πρόκειται να έκανα σεξ (αγάπη εν μπορώ πόψε) και ότι δεν πρόκειται στη ζωή μου να έβλεπα ξανά ότιδήποτε είχε έστω και υποψία του ονόματος του Περάκη μέσα. Η πρώτη ταινία δεν ήταν απλά κακή. Ηταν κακή σε βαθμό που ο Δάντης πρέπει να επινοήσει δέκατο κύκλο της κολάσεως ειδικά για τους υπεύθυνους που μας έδωσαν αυτό το έκτρωμα, που χωρίς καμία αιδώ είχαν το θράσος να το βαφτίσουν "ταινία". Εχω και έτοιμο τίτλο: Divine Comedy 2: All Hell breaks loose! Οσοι εν τω μεταξύ διερωτάστε τι σχέση έχει ο Χρίστος Δάντης με την κόλαση, δοκιμάστε να διαβάσετε κανένα βιβλίο αντί να τα έχετε για να διακοσμείτε το μιναμαλ διαμέρισμα.
Και δεν θέλω να ακούω αηδίες του στυλ "μα οι ελληνικές κωμωδίες δεν ήταν ποτέ καλές". Είδα το "Safe Sex" στο σινεμά και δεν έχω γελάσει ποτέ μου τόσο πολύ με ταινία.
Οπως και να χει το πράμα, η συνέχεια εκείνης της ταινίας ονομάζεται "Σειρήνες στη στεριά" και ασχολείται με τους ήρωες της πρώτης ταινίας εφτά χρόνια μετά.

Τι είπαν οι ειδικοι:

Οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι λένε ότι είναι καλό, κάποιοι λένε ότι είναι χάλια. Περιττό να σας πω με ποιούς συμφωνώ εγώ

Να πάω να το δω;

H θέαση αυτής της ταινίας είναι επι ιδίω κινδύνω. Υποτίθεται ότι είναι κωμωδία. Ξέρω ότι είναι κακό να κρίνουμε κάτι πριν το δούμε, αλλά εγώ είμαι 90% βέβαιος ότι είναι πατάτα. Μπορεί να έχω και λάθος φυσικά. Θυμάστε πριν που έλεγα ότι πρέπει να στηρίξουμε την τοπική παραγωγή; Ε το επιχείρημα πάει και αντίστροφα. Μην δίνετε λεφτά στους ατάλαντους για να σταματήσουν να φτιάχνουν μαλακίες.


Johnny English Reborn


Εχω έναν rule of thumb όσο αφορά τις ταινίες. Ποτέ μην βλέπεις σικουελ ταινιών που δεν ήταν καλές. Σχεδόν όλα τα σίκουελ είναι χειρότερα από την αυθεντική ταινία. Στη προκειμένη περίπτωση αυτό δεν ισχύει, αφού το δεύτερο "Johnny English" έχει πολύ καλύτερες κριτικές από το πρώτο.
Η υπόθεση γνωστή. Ο γκαφατζής κατάσκοπος της ΜΙ7 έχει πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση, μετά τα επεισόδια της πρώτης ταινίας. Οταν όμως η χώρα του τον χρειάζεται, ο Johnny θα εγκαταλείψει τα βουνά του Θιβέτ όπου βρισκόταν και θα πάρει ξανά τα -εντελώς γελοία- γκατζετ του!

Τι είπαν οι ειδικοί:

Το Rotten Tomatoes δεν το θάβει, δίνοντας του 38%.

Να πάω να το δω ;

Εντελώς άκακη παρωδία των κατασκοπευτικών ταινίων, με λίγα γέλια ενδιάμεσα. Είναι κατάλληλη και για παιδια (PG13) έτσι προσφέρεται και για οικογενειακή έξοδο. Κατά τ' άλλα, δεν θα τρελαθείτε στο γέλιο αλλά μάλλον θα περάσετε ένα ήσυχο βράδυ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου