Πήγα χθες βράδυ που λέτε να δω τον Τεν Τεν, με την ελπίδα ότι το Χολλιγουντ θα ήταν ευγενικό με τον συμπαθέστατο βέλγο δημοσιογράφο.
Δεν απογοητεύτηκα, η ταινία ήταν καλή αν και θα μπορούσε να ήταν μικρότερης διάρκειας, αλλά μπήκα σε σκέψεις σχετικά με το μέλλον του σινεμα. Με το που είδα στα credits ότι στην ταινία ήταν ο Peter Jackson, η εταιρεία του Wingnut και ένα από τους χαρακτήρες τον έπαιζε ο Andy Serkis, αυτόματα ήξερα ότι η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε για το animation ήταν το performance capture. Ο τρόπος αυτός κινηματογράφησης προϋποθέτει ότι οι ηθοποιοί φορούν στο πρόσωπο και σε όλο τους το σώμα αισθητήρες που καταγράφουν κάθε τους κίνηση και έκφραση καθώς υποδύονται τον ρόλο τους. Στη συνέχεια, οι κινήσεις "ντύνονται" με ότι σώμα θέλει να ο animator και presto έχουμε ένα 100% πειστικό animation. Η ίδια τεχνική χρησιμοποιήθηκε στο Avatar, Lord of the Rings, King Kong, και το Rise of the Planet of the Apes.
Εριξα μια ματιά στο κόστος της ταινίας και είδα ότι δεν ήταν καθόλου απαγορευτικό. 135 εκατομμύρια κόστισε και αν τα γυρίσματα γίνονταν με πιο παραδοσιακές μεθόδους τότε τα σκηνικά, οι κομπάρσοι, τα ειδικά εφε, οι πυροτεχνουργοί και όλα τα υπόλοιπα θα εκτόξευαν την παραγωγή σε απαγορευτικό κόστος. Το performance capture ήρθε να απλοποιήσει όλα αυτά ενώ οι συνεχείς εξελίξεις στο τομέα της τεχνολογίας και των CGI (computer generated images) σχεδόν εγγυούνται ότι το κόστος θα πέσει ακόμα περισσότερο.
Τι θα γίνει όμως όταν το κόστος για να γυριστεί μια με ταινία αποκλειστικά με animation είναι πολύ λιγότερο από τα να γυριστεί με πιο συμβατικά μέσα; Είναι αυτό το τέλος των ταινιών όπως τις ξέρουμε; Το texture animation ( η υφη του περιβάλλοντος στην ταινία) στο Τεν Τεν ήταν εκπληκτική! Η μέρα δεν θα αργήσει που οι animators θα βρούν τρόπο να αναπαράγουν εντελώς το φυσικό περιβάλλον. Οταν γίνει κάτι τέτοιο, γιατί οποιαδήποτε εταιρεία να πληρώσει ένα κάρο λεφτά για εξωτερικά γυρίσματα;
Ισως όμως αυτή να είναι η εξέλιξη και θα πρέπει να την δεχτούμε. Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ ένα κόσμο χωρίς ηθοποιούς επί της οθόνης ή χωρίς εξωτερικά γυρίσματα και σκηνικά. Παρομοίως όμως ένας που έζησε το σινεμά στα 60's δεν θα μπορούσε να φανταστεί τα εφέ που έχουμε στις ταινίες σήμερα και όταν βγήκε το Star Wars το 1977 έγραφε στους φίλους: "Θα φέρει άραγε το Star Wars το τέλος των ταινιών όπως τις ξέρουμε;".
Ισως να μην είναι το τέλος. Ισως να είναι απλά μια καινούργια αρχή, το επόμενο βήμα στην εξέλιξη του κόσμου του σινεμά. Ιδωμεν.
Εν απλά ακόμα μια μέθοδος που έννα προστεθεί στη δημιουργία μιας ταινίας, όπως οι τόσες άλλες νέες μεθόδοι που εσυγχωνευτήκαν με τες παραδοσιακές, χωρίς να φέρουν κανέναν τέλος. Έννα επισπεύσουν σημαντικά την παραγωγή μιας ταινίας (παράλληλα με τη μείωση εξόδων) με αποτέλεσμα να φτάνουν ακόμα παραπάνω παραγωγές στα σινεμά σε ένα χρόνο. Άσε που έννα βλέπεις ταινίες φαντασίας τζαι να μεν κάμνεις /facepalm κάθε φορά που βλέπεις το φόντο.
ΑπάντησηΔιαγραφήMeh, πιθανον. Αλλά πάλι είναι η πρώτη φορά που οι ηθοποιοι είναι περιττοι επί οθονης. Θα δείξει
ΑπάντησηΔιαγραφή