Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Πήραν τα torrent μου φωτιά, πυρκαγιά: Οι σειρές που περιμένουμε φέτος


Person of Interest



Ξεκινάμε με μια νέα αστυνομική-φουτουριστική σειρά του CBS, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Jim Caviezel ('επαιξε τον Χριστό στο "The passions of the Christ") και ο Michael Emerson, γνωστός από την σειρά Lost στην οποία ήταν ο κύριος ανταγωνιστής, Ben Linus. Παραγωγός της σειράς είναι ο J.J. Abrams (Lost, Super 8) ενώ σεναριογράφος ο Jonathan Nolan, που μαζί με τον αδελφό του Chris έγραψαν ταινιάρες όπως το Inception και το Batman Begins.

Περίληψη: Ενας εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος ονόματι Mr Finch, που είναι συνάμα και ιδιοφυία με τους υπολογιστές, αναπτύσσει ένας λογισμικό το οποίο μπορεί να αναγνωρίσει ποιός άνθρωπος θα εμπλέκεται σε βίαιο έγκλημα. Μέχρι εδώ όλα καλά; Το πρόβλημα με το λογισμικό (πρόβλημα; λογισμικό; Μάλλον σε Windows Vista θα τρέχει) είναι ότι δεν μπορεί να ξέρει κατά πόσον το άτομο θα είναι θύτης, θύμα ή μάρτυρας στο έγκλημα. Enter ο presumed dead πρώην πράκτορας της CIA John Reese που συνεργάζεται με τον Finch για να εμποδίσουν μαζί το έγκλημα.
Οι πιο υποψιασμένοι εξ' υμών μπορεί ήδη να έχετε προσέξει ότι η πλοκή της σειράς μοιάζει εξαιρετικά με το "Minority Report", αν και οι παραγωγοί δεν έχουν οποιαδήποτε αναφορά για το κατά πόσον εμπνεύστηκαν ή δανείστηκαν την συγκεκριμένη ιδέα.

Pros: O Emmerson, η ομάδα παραγωγής και το γεγονός ότι το CBS το έχει σαν το κρυφό χαρτί του. Με λίγη καλή θεματολογία, θα γίνει φοβερή σειρά

Cons: Αστυνομικός που θεωρείται νεκρός που αναλαμβάνει να εμποδίζει εγκλήματα μαζί με με τον εκκεντρικό πλούσιο, geek φίλο του; Τι με λέει, τι με λέει......

Α ναι....

Charlie's Angels



Η μόδα έχει ρετρό και η τσέπη της Drew Barrymore προφανώς τρύπες. Δεν εξηγείται αλλιώς η απόπειρα της σταρ να επαναφεύρει την εικονική σειρά των 70's, που έκανε διάσημες όλες τις πρωταγωνίστριες του. Σχεδόν 40 χρόνια μετά τις Fara Fawcett  και Jacklyn Smith, οι Αγγελοι του Τσάρλι, τρεις εξαιρετικά επικίνδυνες γυναίκες, έρχονται ξανά στην οθόνη μας.

Περίληψη: Μια χάκερ, μια αστυνομικός του Μαϊάμι και μια επαγγελματίας κλέφτης κοσμημάτων καταλήγουν στη φυλακή και εκεί στρατολογούνται από τον μυστηριώδη Τσάρλι, που θέλει να δημιουργήσει μια ομάδα καταπολέμησης του εγκλήματος.


Pros: Σαφώς πιο στιλιζαρισμένο από το κλασσικό, ωραίες γυναίκες με μαγιό στο περισσοτέρο έργο (σεξιστής ; Οχι, αρσενικός) και  δράση.

Cons: Εεεεεεε, όχι. Τα αστεία είναι χιλιοειπωμένα και όσoν αφορά την δράση έχει πολύ καλύτερες σειρές φέτος. Δεν θα το κατεβάσω, αλλά άμα το παίξει το Sigma στις 2 το πρωί και δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω, why the fuck not.

Plus, αν πραγματικά θέλετε να δείτε γυναίκες με μαγιό από το Sigma άγριες ώρες υπάρχουν και άλλες επιλογές



Terra Nova





Δεν θέλω να επαναλαμβάνω τον εαυτό μου, (όσοι διαβάσατε άλλα πόστ ξέρετε για ποιό πράγμα μιλώ) αλλά εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεδω!!!!!!!! Το "Τerra Nova" είναι το βάρυ πυροβολικό, η εμπροσθοφυλακή, ο Δούρειος Ιππος με τον οποίο η Fox ελπίζει φέτος να θερίσει τις ακροαματικότητες. Να θυμηθείτε αυτό το ποστ. Το "Terra Nova" είναι το next best thing, η σειρά που θα σκοτώνονται όλοι να κατεβάσουν από τα torrents για την επόμενη χρονιά και αν κρίνω από προηγούμενες προσπάθειες του μάρκετινγκ της Fox, έχει τρία-τέσσερα Εμμυ στο τσεπάκι.

Περίληψη: Βρισκόμαστε στο έτος 2149 και ο πλανήτης πνέει τα λοίσθια. Ο υπερπληθυσμός οδήγησε σε εξάντληση των φυσικών πόρων και ο αέρας έχει πλέον καταστεί τόσο μολυσμένος που μόνο με μάσκα μπορεί να κυκλοφορήσει κάποιος έξω. Για να σωθούν από τον προδιαγραφόμενο αφανισμό, οι επιστήμονες αναπτύσσουν ένα μηχάνημα που εκμεταλλεύεται μια τρύπα στο χωροχρόνο για να στείλουν ομάδες αποίκων στην προϊστορική Γη. Κάπου εδώ μπαίνει και η οικογένεια Shannon, με τον πατέρα Jim (Jason O' Mara που είδατε στη σειρά Life on Mars) την μητέρα Εlizabeth (Shelley Conn) και τα τρία τους παιδιά, που είναι μέλη της δέκατης ομάδας αποίκων που φτάνει στην προϊστορική αποικία Terra Nova, σε μια προσπάθεια να αρχίσουν ξανά από την αρχή. Ιδιαίτερη και με χαρά αναφορά εδώ κάνουμε στον ηθοποιό Stephen Lang (τον τυπά από το Avatar ντε) ο οποίος υποδύεται τον Διοικητή της αποικίας, ονόματι Taylor, σε μια στην ουσία επανάληψη του ρόλου του από την ταινία του Cameron.

Και σαν να μην μας έφτανε μόνο αυτό, η παραγωγή ανήκει στην Dreamworks και είναι υπό την επίβλεψη non other than του μεγιστου Steven Spielberg. (δόξα σοι το όνομα Του).

Pros: Το σκηνικό προσφέρει ευκαιρία για απίστευτη πλοκή, ζούγκλα, όπλα, δεινόσαυροι, δράση NERDGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAASM!!!!!!!!!!!!!

Cons: Εεεεεεεε κανένα που να μου έρχεται τώρα. Πέρα από το κίνδυνο να εξελιχθεί σε κλώνο της γελοίας λογικής του Lost, το Terra Nova έχει όλα τα φόντα για πετυχεί. Βεβαίως, και ο Τιτανικός τα είχε αλλά όλοι ξέρουμε πως κατέληξε αυτό. Ετσι θα περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθεί.


Τwo and a Half Men


Το γεγονός και μόνο ότι ασχολούμαι με αυτή την σειρά και τον πρωταγωνιστή της, (έχω κάποιες απόψεις επί του ταλέντου του) δείχνει δύο πράγματα για μένα. Οτι είμαι πράγματι αμερόληπτος και με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με πράγματα που έχουν ενδιαφέρον στο πλατύ κοινό συν το ότι είμαι είμαι απίστευτα μεγαλόψυχος (pause for effect). Ευχαριστώ, σας αξίζω.

Μετά που ο Charlie Sheen πήρε πόδι από την σειρά, οι παραγωγοί δεν ήθελαν να σταματήσουν να παράγουν το sub-standard προϊόν τους (βρίσκω την σειρά υποφερτή την περισσότερη ώρα αλλά μέχρι εκεί) έτσι ήθελαν έναν άξιο αντικαταστάτη του ατάλαντου Charlie. Κάτι που είναι ιδιαζόντως δύσκολο αφού ο Sheen είναι ο πάτος του πηγαδιού. Τίποτα δεν φοβίζει όμως τους μεγαλοπαραγωγούς του Χόλιγουντ. Σήκωσαν τα μανίκια, πήραν ειδικό τρυπάνι και εκσκαφέα και 100 χιλιόμετρα κάτω από τον πάτο, βρήκαν τον αβυσσαλέα ατάλαντο και απύθμενα εκνευριστικό Ashton Kutcher. O Kutcher παίζει τον ρόλο του Walden Schmidt, ενός κομπιουτερά εκατομμυριούχου που αγοράζει το σπίτι που έμενε ο Charlie και συγκατοικεί μαζί με τον Alan και τον γιό του. Ο Kutcher είναι μόνο ένας από τους πολλούς ηθοποιούς του κινηματογράφου που στρέφονται προς την τηλεόραση (ε πόσες μαλακίες να γυρίσει η Heigl?) αντιλαμβανόμενοι ότι πλέον εδώ είναι το πολύ χρήμα. Αν και για τον ίδιο είναι μάλλον μια επιστροφή αφού από την τηλεόραση είχε ξεκινήσει

Pros: Οσοι ήσασταν φαν της σειράς πιο πριν θα τον καλοδεχτείτε τον Ashton που ταιριάζει με το κλίμα, και η αλήθεια είναι ότι αμα θέλεις χαλαρή διασκέδαση, το αγορίστικο προσωπάκι και η "aww shucks!" συμπεριφορά του είναι ότι πρέπει.

Cons: Ashton Kutcher



Once Upon a Time


Ενδιαφέρουσα σειρά του ABC, που αναγνώρισε το ταλέντο της Jennifer Morrison και είπε να της δώσει δικό της σόου. Πρόκειται για την ιστορία δύο παράλληλων κόσμων, του Πραγματικού και του κόσμου των Παραμυθιών, που πλησιάζουν σε κρίσιμη συνάντηση και το μέλλον του ενός εξαρτάται από την τύχη του άλλου.

Περίληψη: H Emma Swan (Jennifer Morrison) φτάνει στην μικρή πόλη Storybrooke όπου ελπίζει να βρει τον γιό της, που είχε δώσει για υιοθεσία δέκα χρόνια πριν. Φτάνοντας στην πόλη η Emma  διαπιστώνει ότι όλα δεν είναι όπως φαίνονται ( are they ever?) και ότι χαρακτήρες των παραμυθιών όπως η Χιονάτη, ο Πινόκιο και ο Ραμπελτιτσκιν υπάρχουν και ζουν κανονικές ζωές.

Pros: Από το trailer μοιάζει να είναι προσεγμένη δουλειά ενω η ταλαντούχα Morrison δίνει αρκετό βάρος στην ζυγαριά της ποιότητας. Αμα βάλουμε στο μείγμα και τον απίστευτο Robert Carlyle (τον συμπαθούσα από τον καιρό του Full Monty αν και δεν έκανε και τις καλύτερες επιλογές από τότε) έχουμε μια σειρά που μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς.

Cons: "From the writers of Lost". Nuff said.


Pan Am




Ξέρω ότι μπορεί να εκπλήξει πολλούς, αλλά το ΡΙΚ δεν είναι το μοναδικό κανάλι παγκοσμίως που γυρίζει σειρές εποχής. Shocked? Εγώ να δείτε. Κι όμως. Είναι και τα αμερικανάκια στο παιχνίδι. ΝΑΤΟ ΣΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ by the way για να μην ξεχνιόμαστε. Τα αμερικανάκια που λέτε, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φτάσουν το δικό μας ταλέντο, κάνουν μια στροφή προς τις σειρές εποχής και για φέτος έχουν να μας σερβίρουν τα μαγικά για κείνους 60's (για μας δεν ήταν τόσο μαγικά αλλά δεν βαριέσαι) και την γκλαμουράτη ζωή του προσωπικού των αερογραμμών Pan American World Airways.

Περίληψη: Παγιδευμένες σε ένα κόσμο όπου το καλύτερο που μπορούσαν να γίνουν είναι οικοκυρές, οι αεροσυνοδοί της θρυλικής Pan Am ήταν η πεμπτουσία της απόλυτης ελευθερίας και γκλαμουράτου τρόπου ζωής. Με το ιντερνετ ακόμα να είναι όνειρο κάποιων αγέννητων επιστημόνων, οι αεροσυνοδοί της  Pan Am επισκέπτονταν σε καθημερινή βάση μέρη που οι υπόλοιποι άνθρωποι μόνο ονειρεύονταν και διασκέδαζαν σε κοσμοπολίτικα στέκια, στην άλλη άκρη του κόσμου. Πόσο όμως αυτό μπορέι να επηρεάζει την προσωπική τους ζωή, τι σχέσεις είχαν μεταξύ τους και πόση πραγματικά ήταν η ανοχή της συντηρητικής κοινωνίας που ζούσαν;

Pros: Φαίνεται ωραία σειρά, η πρωταγωνίστρια Christina Ricci έκανε πολύ δρόμο από την εποχή του Adams Family και γενικά έχει όλα τα φόντα να πετύχει και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το Εμμυ δραματικής σειράς. Προσωπικά λατρεύω τις σειρές εποχής, ακόμα και αυτές του ΡΙΚ.

Cons: Ο κίνδυνος να το γυρίσει εντελώς στο δράμα και να γίνει φεστιβάλ Κλάμαtoς 2011 (όπου βεβαίως βεβαίως ο μόνιμος τραγουδιστής θα είναι ο Πλούταρχος)


Alcatraz


Είναι να μην μυριστούν τα παιδιά στο Χολιγουντ επιτυχία και πέφτουν στα πόδια των συντελεστών. Μετά το "Lost" οι εταιρείες κυριολεκτικά σφάζονται για την πάρτη του JJ Abrams. Ο σκηνοθέτης (θέλετε να τον δείτε να αυτοσαρκάζεται; Ορίστε) έχει ότι ζητήσει και το εκμεταλλεύεται στο μέγιστο βαθμό. Στη δεύτερη σειρά που μας σερβίρει φέτος ο Abrams, πάμε ταξίδι στη διαβόητη φυλακή του Αλκατραζ. Τι πράγμα; Δεν θέλετε να δείτε άλλες σειρές με απόδραση η με την σκληρή καθημερινότητα της φυλακής; Αχ αθώα μου παιδάκια. Πως φαίνονται αυτοί που δεν είδαν το "Lost" ε;

Περίληψη: Ολα καλά και ώραια στη όμορφη φυλακή του Αλκατραζ, ακόμη και χωρίς τον Sean Connery να μιλά για πατριωτισμό , ώσπου και έβαλε λουκέτο το 1963.
Η τουλάχιστον έτσι νομίζαμε.
Γιατί σύμφωνα με τους σεναριογράφους αυτής της σειράς, η φυλακή έκλεισε γιατί όλοι οι κρατούμενοι εξαφανίστηκαν δια μαγείας! Fast forward μπροστά την εποχή μας, όταν ένας από τους κρατούμενους εμφανίζεται ξαφνικά και αρχίζει να σκότώνει, σαν να μην πέρασε μια μέρα . Η ντετέκτιβ Rebecca Madsen (Sarah Jones) αρχίζει να ασχολείται με την υπόθεση, μαζί με τον ειδικό επί της ιστορίας του Αλκατραζ και συλλέκτη βιβλίων κόμιξ Diego Soto (ο συμπαθής Hugo από το Lost, Jorge Garcia). Σύντομα οι δύο βρίσκουν στο δρόμο τους ένα μυστικό πράκτορα της κυβέρνησης (αμ τι, δεν θα είχε μυστικό πράκτορα η κυβέρνηση;) ο οποίος όχι μόνο ξέρει τι έγινε, αλλά περίμενε ακριβώς την στιγμή που οι φυλακισμένοι θα επέστρεφαν.

Pros: Καλή παραγωγή, ωραίοι ηθοποιοί και η εταιρεία φαίνεται ότι θα επενδύσει αρκετά λεφτά στη σειρά

Cons: Οι σεναριογράφοι του Lost, μαζί με την εταιρεία παραγωγής και έναν από τους πιο εικονικούς ηθοποιούς της σειράς; Το επόμενο βήμα θα ήταν να ονομάσουν την σειρά "Lost 2: H επιστροφή της μαλακίας που σας δέρνει". Σορι boys αλλά άμα καείς στο πιλάφι, φυσάς και το γιαούρτι. Μας φτάνει ένα Lost στην εποχή μας.

House Μ.D.


Παράγγειλε κάποιος ένα ιδιοφυή, αντικοινωνικό, μισάνθρωπο που αφιέρωσε την ζωή του στην ιατρική; Oχι; Επειδή έχω έναν τέτοιο ακριβώς εδώ! Ο αγαπημένος μας γιατρός επιστρέφει για όγδοη σεζόν (διαψεύδοντας τις προβλέψεις μου αλλά δεν πειράζει όλοι κάνετε λάθη) και αυτή τη φορά βρίσκεται πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Οσοι παρακολουθείτε την σειρά ξέρετε ότι η αστυνομία καταζητούσε τον House, μετά που ο τελευταίος γκρέμισε τον τοίχο του σπιτιού της πρώην φιλενάδας και αφεντικού του, Lisa Cuddy. O House εκτίει τον πρώτο χρόνο της ποινής του και θα αποφυλακιστεί, φτάνει την τελευταία εβδομάδα του να μην μπλέξει πουθενα. Λίγο δύσκολο για τον ίδιο, όπως πολύ καλά ξέρουν όσοι βλέπουν την σειρά! Να πούμε εδώ ότι γκεστ σταρ στο πρώτο επεισόδιο είναι ο Jaleel White, γνωστός και ως Erkel από την all black cast σειρά Family Matters.

Elementary my dear Wilson. Ο ασθενής πάσχει από την σπάνια ασθένεια που σκοτώνει καριέρες, την Screechιαση
Από την σειρά έχει αποχωρήσει η Lisa Edelstein  για οικονομικούς λόγους (όλο το καστ δέχηκε μείωση απολαβών εκτός από την ίδια) και αντικαταστάθηκε από την Odetta Annable η οποία υποδύεται την γιατρό της φυλακής όπου κρατείται ο House.

Pros: Οι παραγωγοί της σειράς δεν απογοητεύτουν. Παρά το ότι η σειρά άρχισε να γίνεται ολίγον επαναλαμβανόμενη, ο Hugh Laurie είναι απολαυστικός και οι σχέσεις του House  με τους υπόλοιπους χαρακτήρες κρατούν την σειρά ζωντάνη. Ασε που αξίζει να βλέπεις την σειρά μόνο και μόνο για τα καυστικά σε βαθμό προσβολής σχόλια του House προς τους ασθενείς!

Cons: Η σειρά είναι πλέον στην όγδοη σεζόν, που πιθανώς να είναι τελευταία. Σχεδόν τα πάντα έχουν ειπωθεί και χρειάζεται πραγματική προσπάθεια από τους σεναριογράφους για να σκεφτούν κάτι πρωτότυπο

Game of Thrones



Η πιο αναμενόμενη σειρά για το 2011, διατηρεί αυτό τον τίτλο και το 2012. Το αστέρι του line up του HBO (και όταν θέλεις καλή σειρά, θέλεις HBO) είναι ένα βήμα πιο πάνω από όλες τις άλλες σειρές από όλες τις απόψεις. Περισσότερα λεφτά, καλύτεροι ηθοποιοί, απείρως πιο ρεαλιστικά εφέ. Φυσικά, για να λέμε την αλήθεια, αν είχαν όλες οι σειρές το budget  του Game of Thrones (δέκα μύρια το επεισόδιο) τότε ίσως να ήταν όλες έτσι.
Οπως και να χει. Η σειρά είναι βεβαίως βασισμένη πάνω στα βιβλία του George R.R. Martin "A Song of Fire and Ice" και στη δεύτερη σεζόν θα ασχοληθούμε με το δεύτερο βιβλίο, ονόματι "Α Clash of Kings".

Περίληψη: Βασιζόμενος πάνω στη πλοκή του βίβλιου, στη δεύτερη σεζόν θα δούμε τους άντρες της Νυχτερινής Σκοπιάς να περνούν από την απέναντι πλευρά του Μεγάλου Τείχους, όπου θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα τέρατα που βρίσκονται εκεί. Από την άλλη οι εντάσεις ανεβαίνουν στα 7 Βασίλεια όπου οι φεουδάρχες συνομωτούν εναντίον του νεαρού Rob Stark ενώ από την άλλη πλευρά της θάλασσας,η Ντανεάρις μαζί με τους τρεις νεογέννητους δράκους ετοιμάζεται για να εισβάλλει και να διεκδικήσει τον θρόνο που θεωρεί ότι είναι κληρονομικό της δικαίωμα.

Pros: H σειρά είναι πραγματικά "όλα τα λεφτά" και η πρώτη σεζόν άφησε εξαιρετικά καλές εντυπώσεις. Περιμένουμε να δούμε εάν η επιτυχία της δεύτερης σεζόν θα ξεπεράσει την πρώτη. Οι φαν των βιβλίων έμειναν ευχαριστημένοι από την πολύ πιστή  μεταφορά στη τηλεόραση και οι υπόλοιποι είδαν απλά ότι μια σειρά φαντασίας μπορεί να έχει βαθύτερα νοήματα και δεν έχει ανάγκη ξύλινους χαρακτήρες και πομπώδη, παιδιαρώδη διάλογο.

Cons: Είναι μια σειρά φαντασίας (κατ' ακρίβεια εμπίπτει στη κατηγορία "Sword and Sorcery") έτσι οι πιο φανατικοί της αληθοφάνειας θα θέλουν να μείνουν μακριά. Κατα τ' άλλα, ο μοναδικός εχθρός της σειρά είναι ο ίδιος ο εαυτός της.


Modern Family


Η σειρά που σάρωσε φέτος τα Εμμυ, το Modern Family επιστρέφει για ακόμα μια σεζόν, υποσχόμενη πολλές πλάκες. Η σειρά είναι σε στυλ mockumentary, γυρισμένο δηλαδή σαν ντοκιμαντέρ αλλά με τους πρωταγωνιστές να υποδύονται ρόλους. Μεγάλο ατού της σειράς ο Ed O' Neil, (ο γνωστός Al Bundy από την θρυλική σειρά Married with Children) που επιστρέφει πάλι σαν οικογενειάρχης αλλά σε ένα ρόλο που δεν θυμίζει τίποτα τον Αρχοντα του Καναπέ και τον Λόρδο του Αρχιδοκνησίματος.

Περίληψη: Οχι και πολλά να πούμε εδώ, η σειρά επικεντρώνεται σε μοντέρνες οικογένειες και τις σχέσεις τους, όπως αυτές ξεδιπλώνεται μπροστά τη κάμερα με τις προσωπικές εξομολογήσεις τους, συνήθως με εξαιρετικά αστεία αποτελέσματα!

Pros: Εξαιρετικά πρωτοτυπη σειρά, με πολύ ικανό καστ και ιστορίες που σε κάποιο βαθμό θυμίζουν τις δικές μας οικογένειες. Plus, έχει τον Al Bundy! Γιατί να θέλεις όποιοδήποτε άλλο λόγο;

Προσκυνούμε την χάρη σου άρχοντα......

Cons: Αν δεν σας αρέσει η ιδέα των γκέι ζευγαριών να υιοθετούν, δεν θα σας αρέσει η σειρά, αν δεν σας αρέσει η ιδεά του mockumentary πάλι δεν θα σας αρέσει η σειρά ενώ η καινοτομία της μπορεί να να μην βρεί σύμφωνους τους οπαδούς της παραδοσιακής κωμωδίας. Πέραν αυτών, νομίζω το Modern Family είναι σειρά που μπορούμε να απολαύσουμε όλοι!


Credits: Στην Ρανια για την επισήμανση του Minority Report και στον Χαρι Κλινν για το "Ευχαριστώ σας αξίζω"


Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

A rapier brandished high: The legend of the Highwayman

Ακόμα μια παρέκκλιση από τη συνήθη θεματολογία του μπλογκ. Αυτή τή φορά η παρασπονδία γίνεται χάρη σ' ένα ποίημα του Alfred Noyes, το οποίο μελοποίησε με ιδιαίτερη επιτυχία η Loreena McKennit στο αλμπουμ "The Book of Secrets". Το ποίημα, κλασσικό δείγμα της ρομαντικής εποχής στην αγγλική λογοτεχνία, διηγείται την ιστορία ενός ανώνυμου ληστή και της αγαπητικιάς του, την κόρη του πανδοχέα ονόματι Μπες.
Οπως όλες οι καλές ιστορίες αγάπης που σέβονται τον εαυτό τους, έτσι κι αυτή, έχει τραγικό  τέλος. Ο ληστής συναντά την Μπες ένα απόγευμα και της υπόσχεται ότι θα επιστρέψει τα μεσάνυχτα για να την βρει. Τα χαιδολογήματα των ερωτευμένων όμως ξυπνούν την ζήλια στην καρδιά του Τιμ, ενός εργάτη στο στάβλο, αφού θέλει την Μπες για τον εαυτό του. Μέσα στην τρέλα του ο Τιμ ειδοποιεί τους Αγγλους, που στέλνουν ένα απόσπασμα στο πανδοχείο για να στήσουν ενέδρα στο ληστή. Οι άγγλοι στρατιώτες για να διασκεδάσουν, έδεσαν την Μπες στο κρεβάτι της και για να την κοροιδέψουν έβαλαν μαζί της ένα όπλο, με την κάνη στραμένη πάνω της. "Φυλαγε σκοπιά τώρα" της είπαν και στήθηκαν στα παράθυρα για να περιμένουν τον ανυποψίαστο ληστή.
Υποτίμησαν όμως την Μπες.
Η κόρη του πανδοχέα μάτωσε τα χέρια της και με υπεράνθρωπη προσπάθεια έφτασε την σκανδάλη του όπλου και όταν άκουσε τον ληστή να έρχεται, έκλεισε τα μάτια και έκανε την απόλυτη θυσία. Αυτοκτόνησε με το όπλο που την έδεσαν προειδοποιώντας τον αγαπητικό της για την ενέδρα. Ο ληστής έφυγε καλπάζοντας μην γνωρίζοντας ότι η Μπες θυσιάστηκε για τον σώσει. Οταν ώρες αργότερα μαθαίνει τι έγινε, τρελός από θυμο και εκδίκηση, καλπάζει για να συναντήσει το απόσπασμα των άγγλων και τον θάνατο. Η αγάπη των δύο όμως δεν φοβάται τον Αχέροντα και τον Κάτω Κόσμο, έτσι ακόμα και μετά θάνατο συνεχίζουν να συναντιούνται στο πανδοχείο, ερωτευμένοι για την αιωνιότητα.
Η McKennit στην δική της εκδοχή δεν ακολούθησε 100% το ποίημα, αφαιρώντας την 4η στροφή από το πρώτο μέρος, την 5η από το δεύτερο και την τελευταία. Να σημέιώσω εδώ ότι στις ζωντανές εκτελέσεις του τραγουδιού, η McKennit αντικαθιστά το "black haired" με το "red lipped" ως φόρος τιμής στις στροφές που άφησε πίσω.


Enjoy





  THE wind was a torrent of darkness among the gusty trees,
    The moon was a ghostly galleon tossed upon cloudy seas,
    The road was a ribbon of moonlight over the purple moor,
    And the highwayman came riding—
                      Riding—riding—
    The highwayman came riding, up to the old inn-door.
                                                 II
    He'd a French cocked-hat on his forehead, a bunch of lace at his chin,
    A coat of the claret velvet, and breeches of brown doe-skin;
    They fitted with never a wrinkle: his boots were up to the thigh!
    And he rode with a jewelled twinkle,
                      His pistol butts a-twinkle,
    His rapier hilt a-twinkle, under the jewelled sky.
                                                 III
    Over the cobbles he clattered and clashed in the dark inn-yard,
    And he tapped with his whip on the shutters, but all was locked and barred;
    He whistled a tune to the window, and who should be waiting there
    But the landlord's black-eyed daughter,
                      Bess, the landlord's daughter,
    Plaiting a dark red love-knot into her long black hair.
                                                 IV
    And dark in the dark old inn-yard a stable-wicket creaked
    Where Tim the ostler listened; his face was white and peaked;
    His eyes were hollows of madness, his hair like mouldy hay,
    But he loved the landlord's daughter,
                      The landlord's red-lipped daughter,
    Dumb as a dog he listened, and he heard the robber say—
                                                 V
    "One kiss, my bonny sweetheart, I'm after a prize to-night,
    But I shall be back with the yellow gold before the morning light;
    Yet, if they press me sharply, and harry me through the day,
    Then look for me by moonlight,
                      Watch for me by moonlight,
    I'll come to thee by moonlight, though hell should bar the way."
                                                 VI
    He rose upright in the stirrups; he scarce could reach her hand,
    But she loosened her hair i' the casement! His face burnt like a brand
    As the black cascade of perfume came tumbling over his breast;
    And he kissed its waves in the moonlight,
                      (Oh, sweet, black waves in the moonlight!)
    Then he tugged at his rein in the moonliglt, and galloped away to the West.
 
                                        PART TWO
                                                 I
    He did not come in the dawning; he did not come at noon;
    And out o' the tawny sunset, before the rise o' the moon,
    When the road was a gypsy's ribbon, looping the purple moor,
    A red-coat troop came marching—
                      Marching—marching—
    King George's men came matching, up to the old inn-door.
                                                 II
    They said no word to the landlord, they drank his ale instead,
    But they gagged his daughter and bound her to the foot of her narrow bed;
    Two of them knelt at her casement, with muskets at their side!
    There was death at every window;
                      And hell at one dark window;
    For Bess could see, through her casement, the road that he would ride.
                                                 III
    They had tied her up to attention, with many a sniggering jest;
    They had bound a musket beside her, with the barrel beneath her breast!
    "Now, keep good watch!" and they kissed her.
                      She heard the dead man say—
    Look for me by moonlight;
                      Watch for me by moonlight;
    I'll come to thee by moonlight, though hell should bar the way!
                                                 IV
    She twisted her hands behind her; but all the knots held good!
    She writhed her hands till her fingers were wet with sweat or blood!
    They stretched and strained in the darkness, and the hours crawled by like years,
    Till, now, on the stroke of midnight,
                      Cold, on the stroke of midnight,
    The tip of one finger touched it! The trigger at least was hers!
                                                 V
    The tip of one finger touched it; she strove no more for the rest!
    Up, she stood up to attention, with the barrel beneath her breast,
    She would not risk their hearing; she would not strive again;
    For the road lay bare in the moonlight;
                      Blank and bare in the moonlight;
    And the blood of her veins in the moonlight throbbed to her love's refrain .
                                                 VI
        Tlot-tlot; tlot-tlot! Had they heard it? The horse-hoofs ringing clear;
    Tlot-tlot, tlot-tlot, in the distance? Were they deaf that they did not hear?
    Down the ribbon of moonlight, over the brow of the hill,
    The highwayman came riding,
                      Riding, riding!
    The red-coats looked to their priming! She stood up, straight and still!
                                                 VII
    Tlot-tlot, in the frosty silence! Tlot-tlot, in the echoing night!
    Nearer he came and nearer! Her face was like a light!
    Her eyes grew wide for a moment; she drew one last deep breath,
    Then her finger moved in the moonlight,
                      Her musket shattered the moonlight,
    Shattered her breast in the moonlight and warned him—with her death.
                                                 VIII
    He turned; he spurred to the West; he did not know who stood
    Bowed, with her head o'er the musket, drenched with her own red blood!
    Not till the dawn he heard it, his face grew grey to hear
    How Bess, the landlord's daughter,
                      The landlord's black-eyed daughter,
    Had watched for her love in the moonlight, and died in the darkness there.
                                                 IX
    Back, he spurred like a madman, shrieking a curse to the sky,
    With the white road smoking behind him and his rapier brandished high!
    Blood-red were his spurs i' the golden noon; wine-red was his velvet coat,
    When they shot him down on the highway,
                      Down like a dog on the highway,
    And he lay in his blood on the highway, with the bunch of lace at his throat.
                  *           *           *           *           *           *
                                                 X
    And still of a winter's night, they say, when the wind is in the trees,
    When the moon is a ghostly galleon tossed upon cloudy seas,
    When the road is a ribbon of moonlight over the purple moor,
    A highwayman comes riding—
                      Riding—riding—
    A highwayman comes riding, up to the old inn-door.

                                                 XI
    Over the cobbles he clatters and clangs in the dark inn-yard;
    He taps with his whip on the shutters, but all is locked and barred;
    He whistles a tune to the window, and who should be waiting there
    But the landlord's black-eyed daughter,
                      Bess, the landlord's daughter,
    Plaiting a dark red love-knot into her long black hair.

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

The Long Goodbye

Ενα από τα πιο πρωτότυπα επεισόδια της εξαίρετης σειράς "The West Wing" είναι το 78ο (μεσούσης της 4ης σεζον), το οποίο φέρει τον τίτλο "The Long Goodbye". Η μοναδικότητα του επεισοδίου έγκειται από την μια στο ότι είναι το πρώτο όπου ο πρόεδρος Bartlett ( Martin Sheen) και η γραμματέας Dana Moss (Janel Moloney) δεν έμφανίζονται καθόλου και από την άλλη στο ότι το μεγαλύτερο μέρος της δράσης λαμβάνει χώραν εκτός των διαδρόμων του Λευκού Οίκου. Μια επιπρόσθετη διαφορά, αν θέλετε να πάτε πολύ βαθιά, είναι ότι το επεισόδιο δεν είναι γραμμένο από τον δημιουργό της σειράς Aaron Sorkin αλλά από τον θεατρικό συγγραφέα Jon Robin Baitz.

Το επεισόδιο είναι ένα προσωπικό ταξίδι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) για την εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου Claudia Jean (C.J.) Cregg, την οποία υποδύεται εξαιρετικά η σαφέστατα υποτιμημένη Alison Janney. Η C.J. καλείται να δώσει μια ομιλία στο reunion  του λυκείου της, με τίτλο "Η υπόσχεση μιας γενιάς". Ο ιδιαίτερα πομπώδης τίτλος της ομιλίας δεν είναι όμως το μόνο που αποθαρρύνει την δυναμική εκπρόσωπο Τύπου από το να επιστρέψει στη γενέτειρα της. Το ταξίδι στη λεωφόρο των αναμνήσεων προϋποθέτει ότι η C.J. πρέπει να επισκεφτεί και τον πατέρα της, που πάσχει από Αλτζχάιμερ. Η σειρά έκανε ήδη από προηγούμενα νύξη για την κατάσταση του πατέρα της C.J., όταν σε εκμυστηριεύτηκε στους φίλους της ότι "ξεχνάει πράγματα".

H C.J. φτάνει στο πατρικό της, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι η κατάσταση του πατέρα της έχει χειροτερέψει και ότι η τελευταία του γυναίκα (η καθηγήτρια των Αγγλικών της C.J.) τον έχει εγκαταλείψει, μην μπορώντας να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο να τον φροντίζει καθημερινά όταν η ασθένεια πάρει στροφή προς το χειρότερο.

Η C.J. συνεχίζει να αναζητά λύσεις για τον πατέρα της (προσφέρεται ακόμα και να εγκαταλείψει την δουλειά της)  και ένας φίλος από τα παλιά αποδεικνύεται ως η ιδανική διαφυγή από την πραγματικότητα.

Ενώ η ώρα της για την ομιλία της πλησιάζει, η C.J. αντιλαμβάνεται το πραγματικό νόημα της υπόσχεσης της γενιάς της, συμφιλιώνει τον πατέρα της με την μητριά του και υπόσχεται ότι θα επισκέπτεται περισσότερο, για να εκμεταλλευτεί τον λίγο χρόνο που τους μένει..

Ο τίτλος της σειράς προέρχεται από τον ευφημισό που έδωσαν οι γιατροί στην ασθένεια. Ο μακρύς αποχαιρετισμός αναφέρεται βεβαίως στη σταδιακή απώλεια της συνείδησης των ασθενών και την αγωνία των δικών τους ανθρώπων, που τους βλέπουν λίγο λίγο να "φεύγουν".

Μια μικρή απόκλιση από το σύνηθες περιεχόμενο του μπλογκ, αν μου επιτρέπετε. Οι εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου (όπως Πάρκινον και Αλτζχάιμερ) είναι από τις πιο σοβαρές ασθένειες που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Ο λόγος βεβαίως είναι ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα είναι τα μοναδικά που δεν αναπλάθονται, έτσι η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Αν και τέτοιου είδους ασθένειες είναι γνωστές εδώ και χρόνια, θεραπεία δεν έχει ακόμα βρεθεί.

Τι να λέει άραγε για το ανθρώπινο είδος, όταν δαπανούνται δισεκατομμύρια για την έρευνα για καλλυντικά, (που δεν έχουν σχεδόν καμία διαφορά μεταξύ τους) και θεραπείες στητικής δυσλειτουργίας αλλά ψίχουλα για σοβαρή, επιστημονική, ιατρική έρευνα; Η χρηματοδότηση για έρευνα παρέχεται μόνο στα πλαίσια "ευγενούς πολιτικής" των εταιρειών ή εάν οι πιθανότητες για επιτυχή κατάληξη είναι αυξημένες. Ναι, καλά διαβάσατε. Για να έχουν αποτελέσματα, οι ερευνητές πρέπει να φέρουν αποτελέσματα από πριν!

Η ανθρώπινη ματαιοδοξία όμως και η απληστία δεν είναι οι μόνοι λόγοι που δεν έχει ακόμα βρεθεί θεραπεία. Μεγάλο μερίδιο φέρει και η οργανωμένη θρησκεία, κυρίωςν η καθολική εκκλησία, καθώς η έρευνα με βλαστοκύτταρα (ο καλύτερος τρόπος για να βρεθεί αποτέλεσμα) θεωρείται μεγάλη αμαρτία. Το ότι η θρησκεία μπλοκάρει τον δρόμο της προόδου, σίγουρα δεν είναι κάτι που εκπλήσσει κανένα. Οταν ο Michael J. Fox (που πάσχει από Πάρκινσον ) εμφανίστηκε στη τηλεόραση για να επηρεάσει την αμερικάνικη κοινή γνώμη να συνεναίσει με την έρευνα στα βλαστοκύτταρα, η οργανωμένη θρησκευτική δεξιά φρόντισε να του επιτεθεί με όλο της το αρρωστημένο μένος.

Δεν έχω ιδέα πως να κλείσω αυτό το ποστ. το σκέφτομαι εδώ και ώρα αλλά δεν έχω καταλήξει πουθενά. Ο κόσμος του σινεμά και της τηλεόρασης, έχει ένα σαφέστατο πλεονέκτημα με την πραγματικότητα. Εκεί όλα συμβαίνουν για συγκεκριμένο σκοπό και τα πάντα έχουν νόημα, αν και στην αρχή δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Στρώμα με στρώμα, λεπτό με λεπτό, σκηνή με σκηνή, οι δημιουργοί του μαγικού κόσμου μας αποκαλύπτουν το νόημα και μας οδηγούν προς την αριστοτέλεια τελείωση, όταν με την κάθαρση θα φτάσουμε στο τέλος του ταξιδιού μας, πιθανότατα σοφότεροι απ' ότι το ξεκινήσαμε. Στη ζωή τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στη ζωή δεν υπάρχει καθαρό μονοπάτι, ότι γίνεται δεν έχει σκοπό και πολλές φορές τα πράγματα πάνε λάθος γιατί έτσι. Χωρίς εξήγηση, χωρίς δικαιολογία. Απλά έτσι.

Τα σχόλια για το συγκεκριμένο ποστ έχουν απενεργοποιηθεί. Ευχαριστώ για την κατανόηση

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Πέρα από τις κάμερες: Η δουλειά του Foley Artist

Φανταστείτε το εξής:

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας εξετάζει από μακριά το παλιό, στοιχειωμένο σπίτι με την τεράστια δρύινη πόρτα που φαίνεται να είναι κλειστή εδώ και δεκαετίες. Ο άνεμος ουρλιάζει ανάμεσα στις φυλλωσιές των γυμνών δέντρων του φθινοπώρου, ρίχνοντας τα λιγοστά φύλλα στο έδαφος. Ο ήρωας μας μορφάζει από το τσουχτερό κρύο που του παγώνει τα κοκκαλα και αποφασίζει ότι το καλύτερο φάρμακο είναι μια γερή δόση αδρεναλίνης. Ο ήχος από τις μπότες του που χτυπούν στο πλακόστρωτο σπάει βάναυσα την σιωπή του έρημου τοπίου, ακολούθούμενος από το τρίξιμο της ξύλινης σκάλας. Ο ήρωας μας βρίσκεται μπροστά στην πανάρχαια πόρτα, αλλά ένας απότομος ήχος τον κάνει να πεταχτεί και να κοιτάξει απότομα προς τα δεξιά. Ενα παράθυρο, από τα πολλά που έχει το βικτωριανό σπίτι, άνοιξε από τον αέρα και βρόντηξε με δύναμη στον τοίχο. Προσπαθώντας τώρα να ηρεμήσει την αναπνοή του και να επαναφέρει τους χτύπους της καρδιάς του σε κάτι που μοιάζει με φυσιολογικό, ο ήρωας μας απλώνει το χέρι για να ανοίξει την πόρτα. Το πόμολο είναι ζεστό, σχεδόν απόκοσμα, μια τόσα κρύα μέρα. Το στρίβει μια φορά και σπρώχνει προς τα μέσα, κάνοντας τους μεντεσέδες να διαμαρτυρηθούν έντονα για την υποχρέωση τους να επιτελέσουν τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκαν, μετά από χρόνια απραξίας. Η πόρτα κινήθηκε βασανιστικά αργά προς τα μέσα, τρίζοντας δυνατά. Ο ήρωας μας στάθηκε στο κατώφλι, κοιτάζοντας το κατασκότεινο εσωτέρικό. "Πάω για να πεθάνω", ψιθύρισε ενώ από κάπου μακριά ακούστηκε το κράξιμο ενός κορακιού. Κοιτάζοντας για μια τελευταία φορά τον έξω κόσμο, ο ήρωας μας γύρισε και κινήθηκε αποφασιστικά προς το εσωτερικό του σπιτιού.


Oh you shouldnt have! Really, thats just too much!

Να είναι σκηνή από κακογυρισμένη ταινία τρόμου; Να είναι θρίλερ; Οτι και να είναι η πιο πάνω σκηνή για τον καθένα, σίγουρα είναι αρκετή δουλειά για τους συντελεστές. Εκείνος που εργαστεί περισσότερο εδώ είναι ο τεχνικός ήχου, αφού υπάρχουν πολλά εφέ για να αποτυπωθούν στο φιλμ. Η πρώτη του δουλειά είναι να απομονώσει όλους τους ήχους και να βεβαιωθεί ότι κανένας δεν κινείται σε πολύ ψηλή συχνότητα (distortion) αλλά και ότι ο μονόλογος του ήρωα είναι κατανοητός.


Ο μαλάκας κάτω στο βάθος



Πέραν από αυτό, πρέπει να αναπαράγει και τους άλλους διάφορους ήχους στη σκηνή, όπως τον άνεμο και το τρίξιμο της πόρτας. Τώρα, όπως όλοι οι καλοί υπάλληλοι τον 21ο αιώνα, ο τεχνικός ήχου μπορεί να κάνει περισσότερ από αυτά που η δουλειά του χρειάζεται. Οπως ένας κινηματογραφιστής έχει βασικές γνώσεις φωτισμού, έτσι και ο τεχνικός ήχους έχει προηχογραφημένα διάφορα ηχητικά εφέ που μπορεί να χρησιμοποιήσει σε τέτοιες περιπτώσεις. Βεβαίως δεν πρόκειται να είναι ποιοτική δουλειά αλλά ποιος θα καταλάβει την διαφορά; Οταν όμως έχεις στα χέρια σου μια παραγωγή εκατομυρίων, δεν πρόκειται να συμβιβαστείς με πρόχειρες δουλειές. Χρειάζεσαι κάποιον που να μπορεί να αναπαράγει ακριβώς τους ήχους που θέλεις, ακριβώς την σωστή στιγμή. Enter the Foley Artist.



Η δουλειά του foley artist είναι σε γενικές γραμμές αυτή: να αναπαράγει όλους τους φυσικούς ήχους που θα έπρεπε να υπάρχουν σε μια ταινία και να τους καταγράψει την κατάλλη στιγμή, ούτως ώστε να συμπίπτουν με την κίνηση στο έργο. Ακούγεται εύκολο. Δεν είναι. Στη συντριπτική πλειοψηφία των γυρισμάτων, οι ηχολήπτες καταγράφουν διάλογο ΜΟΝΟ και περιβαλλοντικό ήχο απλά για σκοπούς αναφοράς. Υπάρχουν μυριάδες άλλα πράγματα που ακούμε σε ταινίες που είναι αδύνατον να καταγραφούν την ώρα που συμβαίνουν. Ο λόγος βεβαίως είναι ότι δεν ακούγονται αρκετά δυνατά (πόσο να ακουστεί ένα βήμα στο χορτάρι π.χ.) ή εάν ακόμα και αν υπήρχε η δυνατότητα  να καταγραφούν ξεχωριστά, η διαδικασία θα ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα. Το θρόισμα των φύλλων, ο άνεμος, ρούχο που τρίβεται σε μια επιφάνεια, βήματα, πυροβολισμοί, ο ήχος του χαρτιού, γροθιές σε σώματα, κόκαλα που σπάνε, κτυπήματα σε πόρτες και πάμπολλα άλλα που έχουμε συνηθίσει στις ταινίες δεν θα υπήρχαν εάν οι παραγωγοί λειτουργούσαν με φυσικό ήχο.


Επι τω εργω

Ο foley artist κλειδώνεται σε ένα ηχομονωμένο στούντιο, μαζί με αντίγραφο της ταινίας και υποδείξεις του σκηνοθέτη και προσπαθεί να αναπαράξει τους διάφορους ήχους που θα έπρεπε κανονικά να υπήρχαν. Η ομορφιά του επαγγέλματος έγκειται στα κόλπα που ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί για να αναπαράξει τους ήχους. Μικρά, καθημερινά αντικείμενα συνδυάζονται με τους πιο απίστευτους τρόπους για να παράξουν τα πιο απίστευτα αποτελέσματα! Για παράδειγμα, δυο γάντια που ανεμίζουν μαζί ακούγονται σαν χτύπημα φτερούγων, περιβλήματα καρύδων με ρούχινη επένδυση είναι ότι πρέπει για να ακουστούν σαν όπλες αλόγου ενώ το σκάσιμο των φουσκαλίδων σε σελοφάν είναι ότι πρέπει για μια φωτιά που καίει! Θέλετε κόκαλα που σπάνε αλλά δεν θέλετε νοσοκομείο; Δοκιμάστε να σπάσετε ένα σέλινο! Η δουλειά του foley artist  είναι κρισιμότατη αλλά πολύ συχνά περνά απαρατήρητη, γιατί πολύ απλά την έχουμε συνηθίσει. Δείτε το βίντεο πιο κάτω για να μάθετε περίπου πως δουλεύει



Ο όρος προήλθε από το όνομα του πρωτοπόρου του είδους Jack Foley, ο οποίος δούλευε σαν τεχνικός ήχου σε στούντιο παραγωγής, όταν ο βωβός κινηματογράφος έκανε τα πρώτα του νηπιακά βήματα προς την κατεύθυνση του ομιλούν. Ο Foley  ήταν ο πρώτος που είχε την ιδεά να καταγράφονται ξεχωριστά τα ηχητικά εφέ και πολλές από τις μεθόδους του χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα









Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Ταξίδι μπροστά στο χρόνο: 10 ταινίες που μας έρχονται το 2013


Αυτή τη φορά πάμε μπροστά. Πολύ μπροστά. Nα εξερευνήσουμε παράξενα, νέα φίλμ και να αναζητήσουμε ποπ κορν και νέα τρείλερ. Με τόλμη πάμε εκεί που κανένας άνθρωπος δεν έχει  πάει μέχρι σήμερα. Στο μέλλον.





Ε καλά. Σχεδόν κανένας


(by the way, σου έχω ένα tip αυτογνωσίας. Εάν έπιασες την αναφορά στο Star Trek, ναι είσαι νέρντουλας. Μην νοιώθεις άσχημα. Είμαστε πολλοί. Peace)

Πίσω στη χώρα των ζωντανών. Αυτή τη φορά είπα ότι θα έχει πλάκα αν ρίξουμε μια ματιά όχι στις ταινίες που έρχονται προσεχώς αλλά σ' αυτές που απέχουν έτη φωτός (strike two for the nerd crowd) από το σήμερα. Σε ταινίες που αναμένεται να κυκλοφορήσουν κάπου μέσα στο 2013, δύο χρόνια από τώρα!

Μικρή παρένθεση πριν προχωρήσω. Ναι, ο προγραμματισμός των εταιρειών παραγωγής εκτείνεται τόσο μακριά. Κατ' ακρίβεια, ο προγραμματισμός τους πάει πολύ περισσότερο από αυτό και ο λόγος είναι απλός.
Χρειάζεται οι ίδιοι να ξέρουν τι παίζει με τον ανταγωνισμό και για να «κρατήσουν» όλες τις καλές χρονικές περιόδους (Ιούνη μέχρι Αυγουστο, Νοέμβριο μέχρι Σεπτέμβριο και Φλεβάρη). Ο κινηματογράφος λειτουργεί ακριβώς όπως η τηλεόραση. Οι παραγωγοί προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν την θέαση, όχι τόσο για να πουλήσουν εισητήρια όσο για να προσελκύσουν διαφημίσεις και να προωθήσουν άλλα έργα της εταιρείας. Τα μεγάλα blockbusters ονομάζονται και "tent-pole movies" και τα στούντιο της χρησιμοποιούν για διαφήμιση και να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα άλλων ταινιών.
Είναι εξαιρετικά κακή ιδέα να προγραμματίσεις την πρώτη προβολή ταινίας απέναντι π.χ. από το "Harry Potter" αφού το πρώτο σαββατοκυρίακο είναι κυριολεκτικά αυτό που θα κρίνει το μέλλον της ταινίας εισπρακτικά. Απέναντι στα «μεγαθήρια» των αντιπάλων τα στούντιο προτιμούν να κάνουν πρεμιέρα με τα δικά τους έργα είτε μία εβδομάδα πριν ή μια εβδομάδα μετά, ή απλά παίζουν ταινίες που δεν θα έβλεπες ακόμα και αν ήσουν μαστουρωμένος.




Σοβαρά όμως;

Και επειδή μου αρέσει ο ήχος του keyboard μου, ακόμη ένα μικρό μάθημα ιστορίας. Πριν το 1977 δεν υπήρχαν καθορισμένες περιόδοι προβολής ταινιών, με εξαίρεση βεβαίως τα Χριστούγεννα. Οι καλοκαιρινοί μήνες ήταν συνήθως περίοδος που οι εταιρείες έβαζαν τα μπάζα. Τότε δύο τυπάκια came along. Δύο αμερικανάκια nerds (καλή ώρα σαν εμένα και σένα αλλά με περισσότερο ταλέντο) έκαναν ντου στο σινεμα, παραμιλώντας για ιστορίες με ριψοκίνδυνους αρχαιολόγους, καλοκάγαθους εξωγήινους που δεν είχαν κινητό και δεινόσαυρους που ξυπνούσαν στο 1993.





«Πόσα εκατομμύρια έβγαλες σήμερα Στίβεν; ΠΟΣΑΑΑΑΑ; ΧΑΧΑΧΑΧΑ!»
Οι Spielberg και Lucas έκαναν τα πρώτα τους σοβαρά βήματα στο Χόλιγουντ. Το 1975 ο πρώτος είχε μια σπουδαία ιδέα για να προωθήσει την ταινία του, "Jaws". Να την βγάλει καλοκαίρι όταν όλοι οι άλλοι είχαν τα σκουπίδια, ευελπιστώντας ότι θα μαζέψει περισσότερο κόσμο. Rest is history. Οι εταιρείες παραγωγής όμως θεώρησαν την  τεράστια επιτυχία του "Jaws" ως κάτι ανεπανάληπτο και δεν πίστεψαν ότι η χρονική περίοδος έπαιξε κάποιο ρόλο. Ετσι, δύο χρονάκια μετά, ο έτερος της φωτό, γύρισε μια ταινιούλα κάπου στο Μαρόκο και ακούγοντας τις συμβουλές του φιλαράκου του την έριξε στο μέχρι τότε αντιληπτό ως νεκροταφείο των ταινιών.




"Use the Force Luke. Im out of lubricant"


Yep. Πλέον τα κεφάλια στις εταιρείες παραγωγής κατάλαβαν ότι η χρονική περίοδος είναι κρίσιμη και έτσι γεννήθηκαν τα καλοκαιρινά blockbusters. Κάτι ακόμα. Ο Lucas συμφώνησε να πάρει ψίχουλα ως αμοιβή από την εταιρεία παραγωγής του "Star Wars", ζητώντας ως αντάλλαγμα να κρατήσει τα πνευματικά δικαιώματα για την ταινία, τα εφέ, τους χαρακτήρες και την μουσική, μαζί με τα δικαιώματα για το merchandise. Αυτοί νόμιζαν ότι είναι τρελλός και ότι του την έφεραν και σκοτώθηκαν να συμφωνήσουν. Ποιός γελάει τώρα όμως ε?



Αρκετά με το μάθημα! Πάμε να ρίξουμε ένα βλέφαρο στις ταινίες που έρχονται



Man of Steel





"Is it a bird, is it a plane? Well whatever it is, its heading straight for the World Trade Center"

Να εξηγηθώ. Δεν είμαι φαν των ταινιών με υπερήρωες. Οι περισσότερες είναι αηδιαστικά προβλέψιμες και εμετικά πολιτικά ορθές, κατάλληλες μόνο για σπυριάρηδες έφηβους που η καλύτερη επαφή που είχαν με γυναίκα είναι το YouPorn. Αυτοί, συν οι hardcore fans που ταξιδεύουν σε συνέδρια για να συζητήσουν το αγαπημένο φαί του σουπερήρωα και την αγαπημένη του σειρά. Υπάρχουν οι nerds υπάρχουν και οι ψυχωτικοί.
Ο Superman όμως είναι ο εικονικός, ο αρχέτυπος σουπερήρωας έτσι οποιαδήποτε ταινία σχετίζεται μ' αυτόν σίγουρα μαζεύει τα φώτα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για reboot (επανεφεύρεση; επανεκκίνηση; Οι απόψεις διιστανται) του τρισάθλιου "Sureman Returns"  το οποίο κυριολεκτικά είχε μόνο μια καλή φάση

Τι είναι αυτό όμως που κάνει αυτή την απόπειρα να ξεχωρίζει; Το σενάριο ετοιμάζεται από τον Chris Nolan ( Batman Trilogy) και η σκηνοθεσία είναι από τον Zack Snyder (The Watchmen). Οταν οι άνθρωποι πίσω από τις ομολογουμένως καλύτερες ταινίες με σουπερήρωες που είδαμε τα τελευταία χρόνια ( αν είχαμε και τον Jon Favreu από το Iron Man  θα ήμασταν κομπλέ) υπογράφουν μια ταινία τότε το αποτέλεσμα σίγουρα είναι εγγυημένο. Σύμφωνα με τα όσα ακούγονται, η πλοκή θα έχει να κάνει με τα χρόνια πριν ο Superman γίνει ο καραφύτουλας Clark Kent





Ο προσδιορισμός του epic fail.....
όταν ζούσε ανέμελος στη φάρμα με τα βούδια κιε τα γίδια να ουμ'. Τον ρόλο του πατέρα τον παίζει ο Kevin Costner ενώ τον πραγματικό πατέρα του Superman (που έπαιξε ο Μάρλον Μπράντο στο original) θα τον παίξει ο Russel Crowe. Κακός της υπόθεσης δεν είναι άλλος από τον φυλακισμένο και απόκληρο στρατηγό Zod, η διαπλανητική φυλακή του οποίου φτάνει κατά λάθος στη Γη. Για όσους δεν θυμάστε, ο Zod ήταν ο κακός από το "Superman 2"






"KNEEL BEFORE ZOD, BIATCH" (language adjusted to satisfy contemporary audiences)


Ο βρετανός Herny Cavill θα ενσαρκώσει αυτή την φορά τον άνθρωπο από ατσάλι. Περιμένουμε να δούμε αν θα έιναι καλό ή επανάληψη της παπαριάς που είδαμε με τον Brandon Ruth.


Oz: The great and powerful

Πριν λίγα χρόνια ξεκίνησα συλλογή με τα έργα της Disney. Τα καρτούν, όχι τις ταινίες. Εκατό χρονών να γίνω, πάλι έχω την εντύπωση ότι θα τα απολαμβάνω. Κι αυτό είναι περίπου το μοναδικό πράγμα που συμπαθώ από τη  Disney σήμερα. Ο πρωτοπόρος στη σχεδίαση κινουμένων σχεδίων και ταινιών μεγάλου μήκους, έχει σήμερα μετατραπεί σε ένα γίγαντα πολιτικής ορθότητας και αποστειρωμένων ταινιών, που πραγματικά σε κάνει να θέλεις αρπάξεις την Μίνι και να ασελγήσεις πάνω της καπνίζοντας χόρτο με το ένα χέρι και ξεκοιλιάζοντας μικρές φώκιες με το άλλο.





Μην με κοιτάζεις έτσι. Δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη αναλογία






Μέσα στη γενικότερη μετριότητα, η Disney βγάζει σήμερα τα λεφτά της από ταινίες της  Pixar, franchises όπως το "Pirates of the Carribean" και ότι άλλο κατεβάσει η κούτρα του Bruckheimer ( στο οποίο βεβαίως θα παίξει ο Nicholas Cage) και επαναφευρίσκοντας διάφορες ταινίες-ορόσημα στην παγκόσμια ιστορία του σινεμά. Enter the Wizard of Oz. 









«Λιοντάρια, σκιάχτρα και ρομπότ που μιλούν; Νάνοι που τραγουδούν; Δρόμος με κίτρινα τούβλα; Μάγισσες σε σκουπόξυλα;! Ρε μαλάκα Τότο, πάλι έβαλες LSD στο γάλα μου;»




Η νέα προσπάθεια της Disney να ξεζουμίσει λίγα δολλαριάκια εκμεταλλευόμενη ανερυθρίαστα μια ταινία σταθμ..... εχεμ....σορρυ. Ηθελα να πω ότι στα πλαίσια μιας μοντέρνας προσέγγισης σε μια κλάσσικη ταινιά, με μοναδική έννοια την γνωριμία μιας νέας γενιάς σινεφίλ μαζί της, η Disney ετοιμάζει το prequel στη ταινία του 1939 ( όταν ο Χίτλερ είχε «διασυνοριακές διαφορές» με τη Πολωνία)  με τη Judie Garland, "The Wizard of Oz". Στη ταινία θα μάθουμε πως ο μάγος κατέληξε στη χώρα του Oz, τον οποίο θα υποδυθεί ο James Franco ενώ η Mila Kunis θα ενσαρκώσει κάποια Θεοδώρα, που υποψιάζομαι δεν θα έχει καμία σχέση με την αυτοκράτειρα. By the way, αν νομίζετε ότι τυχαία οι Munchkins ακούγονται όπως τα munchies, πιθανότατα δεν έχετε ιδέα για το πως κατεβάζουν ιδέες στο Χολιγουντ!


Το έργο υποψιάζομαι ότι θα είναι πατάτα, αλλά ελπίζουμε ότι η Disney επιτέλους θα βρει τον δρόμο της και θα ξεκολλήσει από την θέση του προστάτη της σεμνής και ταπεινής οικογενειακής διασκέδασης (όταν δεν θησαυρίζει από το "Pirates" that is...) και θα γίνει ξανά πρωτοπόρος στο χώρο του σινεμά. Βράσε όρυζα δηλαδή.







The Hobbit: There and back again







Gandalf the Grey is back, with a posse. Moria Eas' Side mothafuckas!




Τώρα μάλιστα! Εδώ είναι που θα βγάλουμε τα λεφτά μας!  11 χρόνια μετά το πρώτο "Lord of the Rings" που ανατίναξε τα μυαλά όσων ασχολούνταν με το fantasy fiiction, ο Peter Jackson (έχοντας χάσει και καμιά 50ρια κιλά) επιστρέφει με δύο νέα επικά φιλμ. "The Hobbit: There and Back Again" και "The Hobbit : A Unexpected Journey" είναι οι δύο νέες προσθήκες της έβδομης τέχνης στη κληρονομιά του J. R.R. Tolkien και ο υποφαινόμενος δεν θα μπορούσε να ήταν πιο χαρούμενος!
Αν και η ταινιά πέρασε από χίλια μύρια κύματα (ο Peter Jackson είχε προβλήματα με τις συντεχνίες, η MGM δεν έδινε λεφτά για την παραγωγή, ο Guillermo Del Toro που θα το σκηνοθετούσε αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ο ωροσκόπος δεν τους έβγαινε κ.α.) αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο και το πρώτο μέρος πάει στα σινεμά το καλοκαίρι του 2012. Το 2013 θα βγεί το δεύτερο μέρος της ταινίας και όλοι εμείς οι fan θα περιμένουμε υπομονετικά μέχρι ο Peter Jackson να πάρει στα χέρια του άλλο ένα βιβλίο που έχει την υπογραφή του Tolkien




Λίγα λόγια για την ταινία: Πρόκειται για prequel του LotR, με το οποίο εξηγείται πως ο Bilbo Baggins απόκτησε το Δακτυλίδι και την γνωριμία του με τον Gollum. Στο Hobbit ο Tolkien διηγείται πως η ζωή του φιλήσυχου hobbit διαταράχθηκε μια καλή ημέρα από τον μάγο Gandalf και μια ομάδα 13 νάνων, οι οποίοι έχουν ως αποστολή να σκοτώσουν τον δράκο Smaug και να κλέψουν τον αμύθητο θησαυρό του. Ολοι οι συντελεστές των προηγούμενων ταινιών επιστρέφουν (εκτός βεβαίως από τους Aragorn, Gimli και Legolas) και τον Bilbo Baggins υποδύεται ο βρετανός Martin Freeman (γνωστός από το βρετανικό "The Office"). Εκπληξη αποτέλεσε το casting του Elijah Wood (που υποδύθηκε βεβαίως τον Frodo Baggins, πρωταγωνιστή των LotR) αφού ο χαρακτήρας ήταν ακόμα αγέννητος. Σε συνέντευξη του ο Jackson δήλωσε ότι ο Frodo ήταν πολύ αναγνωρίσιμος χαρακτήρας για να μην ήταν μέρος του project, έτσι αποφάσισε όπως οι θεατές μάθουν την ιστορία του Bilbo παράλληλα με τον Frodo, ο οποίος υποτίθεται ότι θα διαβάζει το βιβλίο που έγραψε ο θείος του με τις περιπέτειες του.
Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά για την επιστροφή του Andy Serkis ως Gollum, μια από τις σχεδόν σίγουρες υποψηφιότητες για Οσκαρ το 2012!


The Wolverine









Ενα μανικιουρ σε παρακαλώ;


Κοτάξτε. Εχει το κοινό του. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα εκατοντάδες μύρια που τσέπωσε το πρώτο της διαφαινόμενης τριλογίας με τον Hugh Jackman. Προσωπικά μου άρεσε το πρώτο X-Men, αλλά απ' εκει και πέρα το χάος. Αλλά είπαμε. εχει τους φαν του.
Αυτή την φορά ο σκληροτράχηλος τυπάς πάει κατά Ιαπωνία πλευρές, όπου θα εκπαιδευτεί από τον ιάπωνα-για-όλες-τις-ταινίες-του-Χολλιγουντ-λες-και-η-χώρα-δεν-εχει-άλλους-ηθοποιούς Ken Watanabe. Τι θα εμπεριέχει αυτή η εκπαίδευση; Ιδέα δεν έχω. Μάλλον κάτι σε Karate Kid ένα πράμα.





Wax on, wax off Wolverine-san. ΟΧΙ ΡΕ ΜΕ ΤΑ ΝΥΧΙΑ! ΜΟΥ ΕΓΔΑΡΕΣ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ!





Iron Man 3




Fuck yeah!

Οταν μιλάμε σήμερα για ταινίες με σούπερ ήρωες, η τριλόγια Batman και το "Iron Man" του Jon Favreau είναι το στάνταρτ με το οποίο μετριέται η ποιότητα. Ο Favreau απέδειξε ότι μπορείς να έχεις καλό σενάριο και ερμηνείες, μαζί με τις εκρήξεις και τα εφέ. Το "Iron Man 2" δεν ήταν τόσο καλό όσο το πρώτο και η σινελογική λέει ότι το τρίτο θα είναι το χειρότερο όλων. Εχω όμως ελπίδες και χρεώνω τoν Favreau με την αναγέννηση του είδους.
Παράλειψη τρισμέγιστη εδώ να μην αναφέρουμε τον Robert Downey Junior. Ο ηθοποιός κυριαρχεί σε όλα τα πλάνα της ταινίας και είναι σίγουρα από τους λόγους που το πρώτο "Iron Man" ήταν τόσο μεγάλη επιτυχία.
Για την υπόθεση δεν έχουν κυκλοφορήσει πολλά, μόνο ότι επιστρέφουν όλοι οι συντελεστές των προηγούμενων ταινιών και ότι ο κακός αυτή την φορά δεν είναι άλλος από την νέμεση του χάρτινου ήρωα, τον Mandarin. 





Austin Powers 4








Ολοι έχουν ξεπατικωθεί στα sequel, ο Mike Myers θα έμενε πίσω; Ο βρετανός κωμικός επιστρέφει με την εκνευριστικότατη περσόνα του Austin Powers, ένα κράμα James Bond και Ace Ventura με την λίμπτιντο του Snoop Dog μετά που έχει καταπιεί ένα μπουκάλι Viagra. Πάλι, δεν είμαι φαν αλλά αρέσει σε πολύ κόσμο και σκέφτηκα ότι αξίζει αναφοράς. Συγκεκριμένες λεπτομέρειες για την ταινία δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά και έτσι μεταξύ μας, δεν λυπήθηκα καθόλου!








Monsters University




Mike and Sulley are baaaaaaaaaaaack!



Εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεδω! Ολόκληρο το post αξίζει μόνο και μόνο για να αναφέρουμε ότι η Pixar φέρνει πίσω δύο από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες, τα τερατάκια Mike και Sully. O King έγραψε κάποτε ότι «ξέρω ότι δεν υπάρχουν τέρατα κάτω από το κρεβάτι μου, αλλά επίσης ξέρω ότι εάν κρατήσω τα πόδια μου στο στρώμα δεν μου τα αρπάξουν». Προφανώς δεν είχε υπόψην του αυτούς τους δύο, που έχουν ανάγει τον τρόμο σε επάγγελμα! 






Η ταινία oνoμάζεται "Monsters University" και θα έχει να κάνει με τα κολλεγιακά χρόνια των δύο φίλων, όταν δεν ήταν και τόσο καλά φιλαράκια! Jon Goodman και Billie Crystal επιστρέφουν ως James Sullivan (Sulley) και Michael (Mike) Wazowski αντίστοιχα, ενώ και ο Steve Buscemi θα ενσαρκώσει τον πρώτο κακό της ταινίας Randal στα νιάτα του! H υπογραφή και μόνο της Pixar εγγυάται την επιτυχία αυτής της ταινίας! Ούτε να το σκεφτείτε να την χάσετε!




Last Stand




Αυτή η ταινία είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι μάπα. Μιλάμε δηλάδη για σχεδόν εγγυημένη παπαριά. Μόνο από την υπόθεση καταλαβαίνει κάποιος πόσο μεγάλη μαλακία θα είναι. Ο Owens ήταν ένας πετυχημένος αστυνομικός στο LA. Μια καλή ημέρα, μια επιχείρηση πάει στραβά εξαιτίας του και ο συνεργάτης του πεθαίνει. Γεμάτος ενοχές και με αυτοπεποίθηση στο ναδίρ, ο καημένος ήρωας μας αναλαμβάνει το πόστο του σερίφη σε μια απομακρυσμένη συνοριακή πόλη των ΗΠΑ. Fast forward μπροστά, όταν ένας βαρώνος των ναρκο-καρτελ αποδρά από την φυλακή και μα΄ζι με την συμμορία του τρέχουν για τα σύνορα. Το μοναδικό πράγμα που στέκει στο δρόμο του; Η ήσυχη συνοριακή πόλη του ήρωα μας......... 
Σοβαρά, είδα πορνοταινίες με λιγότερο προβλέψιμο σενάριο και κλισεδιαρικη πλοκή!











«Αχ καλέ κύριε καθηγητά! Τι να κάνω για να μην με καταγγείλετε στον διευθυντήηηηηηηηηηη;»




Και έρχεται επομένως η ερώτηση: «Καλά ρε φίλος. Η ταινία μαλακία. Εδώ γιατί μας την κουβάλησες;». Εύλογη ερώτηση και απαντώ ως εξής:







"Told you I' ll be back!"




Thats right bitches! Ο πρώτος Κόναν, ο Terminator, ο άνθρωπος που απέδειξε περάν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι το ταλέντο δεν είναι απαραίτητο για να κάνεις καριέρα στο σινεμα, ο πρώτος που καθάρισε τον Praedator, ο άνθρωπος που κρίθηκε άξιος να κυβερνήσει την Καλιφόρνια για να την βυθίσει στο χρέος (μου τελειώσαν; χμμμμ... Α!) ο άνθρωπος που κατάφερε να ξεζουμίσει την τελευταία Κέννεντι, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ! Αν εξαιρέσουμε το σύντομο cameo που έκανε στο " The Expendables" , είναι η πρώτη φορά που ο Arnie θα βγεί στη τηλεόραση τα τελαυταία χρόνια για κάτι άλλο εκτός από να πει ψέματα στον αμερικανικό λαό. Θα του ρίξουμε ένα βλέφαρο μόνο και μόνο για να θρηνήσουμε την κατάντια του action hero των 90's.






Pacific Rim








Eάν το "Last Stand" έχει συμπεριλήφθει στο ποστ αποκλειστικά και μόνο για να κάνουμε πλάκα με τον συντελεστή, αυτή η ταινία αξιζει μόνο και μόνο από το όνομα του σκηνοθέτη. O Guillermo Del Toro δεν είναι απλά καλός. Ο άνθρωπος είναι χαρισματικός και ο υποφαινόμενος δηλώνει οπαδός φανατικός. Με έργα όπως το "Pan's Labyrinth", "The Devil's Backbone" "El Orfanato" o Del Toro έδειξε ότι έχει την ωριμότητα, το ταλέντο και τον επαγγελματισμό για να δημιουργήσει μια ταινία τρόμου και φαντασίας που να μην απευθύνεται αποκλειστικά σε εγκεφαλικά νεκρούς. Ναι, Wes Craven και Michael Bay, εσας εννοω! Που μου έχετε κάνει την παπαριά επάγγελμα!


Το "Pacific Rim" έχει να κάνει με χιλιοειδωμένο concept. Εξωγήινοι αποφασίζουν μια καλή πρωία ότι ο καιρός στο Αλφα του Κενταύρου δεν είναι ιδανικός και έρχονται στη Χαβάη για διακοπές. Καταστρέφοντας την Γη πάντα βεβαίως βεβαίως. Αυτή την φορα οι άνθρωποι απαντούν με κάτι τεράστια ρομπόt, που πιλοτάρονται από μια ομάδα επίλεκτων εφήβων. Η πλοκή μάλιστα μοιάζει περίεργα με αυτή του Ιερού Δισκοπότηρου των anime, "Neon Genesis Evangelion".  Αν όντως πρόκειται για μεταφορά της σειράς, η εταιρεία παραγωγής έχει τα λεφτά της εξασφαλισμένα μόνο και μόνο από την προβολή του έργου στην Ιαπωνία.


Αναμένουμε με ανυπομονησία!






Credits: Στο κωμικό Frankie Boyle για το  "Is it a bird.."  και το "Use the Force..."